محمد رنجبر - کارشناس ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ارسنجان، ارسنجان، ایران.

انتقال سریع بیماری کووید- ۱۹ و افزایش مرگ و میر ناشی از آن باعث افزایش اضطراب در کادر درمان شده است. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی تمرینات هوازی و بی هوازی بر میزان اضطراب کادر درمان در دوران پیک کرونا کادر درمان شهرستان خرامه انجام گرفت. این پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه کادر درمانی شهرستان خرامه در سال ۱۳۹۹-۱۴۰۰بودکه به طور مستقیم به بیماران کرونایی خدمت رسانی می نمودند که در ۳ گروه ۲۰ نفره(۲گروه آزمایش و ۱گروه کنترل) از طریق شیوه نمونه گیری در دسترس قرار گرفتند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه اضطراب کرونا علی پور و همکاران(۱۳۹۸)، پروتکل تمرینات هوازی و پروتکل تمرینات بی هوازی بود که جهت سنجش پایایی ابزارها از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که در سطح(۷۹/۰) مورد تایید قرار گرفت. داده ها با استفاده از روش توصیفی و تحلیل کوواریانس به وسیله نرم افزار آماری spss-۲۴ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بین نمرات پیش آزمون و پس آزمون در گروه های داوطلبانه ورزش ها تفاوت معناداری وجود دارد که نشان دهنده تاثیر آن ها بر کاهش اضطراب ناشی از کرونا در کادر درمان است.

اضطراب, تمرینات هوازی, تمرینات بی هوازی, بیماری کرونا