افشین عابدی - دانشجوی دکترای تخصصی مدیریت آموزشی، گروه علوم تربیتی واحد تهران غرب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
رمضان جهانیان - دانشیار گروه علوم تربیتی، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران
پروانه بخشی آغوزدره - کارشناس ارشد رشته حقوق فقه و جزا، گروه حقوق، واحد تهران موسسه آموزشی فران مهر دانش، تهران، ایران

در دنیای کنونی شرایط اجتماعی و فن آورانه به سرعت در حال تغییر است. تغییرات، دگرگونی های وسیع و همه جانبه در کنار سایر مولفه های جهانی شدن تاثیر خود را بر سازمان ها و موسسات مختلف نمایانگر می سازد. (فتحی، مطلقی، ۲۰۱۱) بنابراین ضرورت می یابد سازمان ها جهت حفظ بقاء خود تغییراتی در خود ایجاد نمایند؛ ضرورت تغییرات سازمانی برای اکثر مدیران، کارشناسان و سایر افراد کلیدی آشکار شده است و دریافته اند تغییر کلیدی جنبه های مختلف زندگی را تحت تاثیر قرار می دهد (باباخانی، ۱۳۹۱).در زمینه مفهوم فرهنگ سازمانی، ویژگی ها، نحوه مطالعه، شناخت و اندازه گیری آن، عوامل موثر بر شکل گیری و تحول فرهنگ و نیز پیامدهای حاصل از حاکمیت یک فرهنگ خاص بر سازمان، اختلاف نظر قابل توجهی بین پژوهشگران وجود دارد. با این حال، بر سر این موضوع، توافق وجود دارد که مدیریت فرهنگ سازمانی، یکی از ضرورت های مدیریت در عصر کنونی و از شروط لازم برای کسب موفقیت است. (چوی، ۲۰۱۵) به عبارت دیگر، یکی از راهبردهای اساسی سازمان برای اثربخشی بیشتر، فرهنگ سازمانی است و شاید مهمترین رسالت مدیران، تنظیم راهبردهای سازمانی در حوزه فرهنگ و ایجاد یک فرهنگ سازمانی مناسب می باشد. اهمیت فرهنگ سازمانی از آن جا ناشی می شود که در حال حاضر، مدیران، بیش از پیش، تاثیر فرهنگ بر نگرش و رفتار کارکنان را احساس می کنند و همچنین مدیران به اهمیت شناخت فرهنگ سازمانی به منظور کسب مزیت رقابتی از دیگر سازمان ها پی برده اند (منوریان و بختیاری، ۲۰۱۵)

تغییر، فرهنگ، سازمانی