مریم نصری نصرآبادی - دانشجوی دکتری گروه محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی اصفهان
صدیقه عبداللهی - دکتری محیط زیست، دانشگاه ملایر

آلودگی هوا عبارت است از حضور یک آلاینده در هوای آزاد به عنوان مثال گرد و خاک، دود غلیظ، گاز، مه آلوده، بوی نامطبوع، دود یا بخار به مقدار کافی، با خواص مشخص و تداوم که میتواند حیات انسان، گیاه یا جانوران و یا اموال انسانی را به مخاطره اندازد و یا آنکه به نحو قابل ملاحظه ای در روند درست و مطلوب زندگی انسانی ایجاد اختلال نماید. مدل سازی آلودگی هوا با استفاده از ابزارهای معتبر از جمله روش هایی است که می تواند در مدیریت این آلودگی نقش بسزایی داشته باشد. در سال های اخیر، رویکردهای گوناگونی برای مدل سازی انتشار آلاینده های هوا توسعه یافته است. هدف از این مطالعه بررسی و ارزیابی انواع روش های مدل سازی آلودگی هوا است. بر این اساس، پس از مرور منابع مطالعاتی تعدادی از مهمترین رویکردهای مدلسازی هوا مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت. نتایج این مطالعه می تواند در انتخاب بهترین رویکرد مدلسازی آلودگی هوا با توجه به شرایط و داده های در دسترس موثر واقع شود.

آلودگی هوا، انتشار آلاینده ها، مدل پراکنش، مدلسازی