نوراله فرهی قلانی - عسلویه، شرکت مجتمع گاز پارس جنوبی، بهره برداری پالایشگاه سوم
مژگان مالکی شیخ آبادی
مهدی امانی - بوشهر، عسلویه، شرکت مجتمع گاز پارس جنوبی، پالایشگاه سوم، سرپرست نوبت

یکی از مشکلات پالایشگاه های گاز ترش در ایران از جمله پالایشگاه های شرکت مجتمع گاز پارس جنوبی، مدیریت تولید، نگهداری و فروش و یا دفع ایمن پسماند روغنی (Oily waste) واحدهای مرکاپتان زدایی (شیرین سازی) پروپان و بوتان است. این پسماند که با نام عمومی دی سولفید اویل (DSO) نامیده می شود، عمدتا شامل ترکیبات شیمیایی دی متیل دی سولفید، دی اتیل دی سولفید، دی پروپیل دی سولفید، متیل اتیل دی سولفید، متیل پروپیل دی سولفید، اتیل پروپیل دی سولفید و مقادیر جزئی از سایر ترکیبات سولفوره و مقداری کاتالیست کبالت و کاستیک ضایعاتی (Waste caustic) و غیره است که در فرآیند مراکس (Merox) بعنوان محصول جانبی تولید می گردد و در ایران تاکنون در صورت عدم فروش بعنوان سوخت کوره و غیره، پسماند روغنی مضر تلقی شده و برای کاهش مضرات زیست محیطی آن، در یکی از واحدهای جانبی پالایشگاه به نام برن پیت (Burn pit) سوزانده شده و در صورت احتراق کامل به دو ترکیب کم خطرتر دی اکسید کربن و دی اکسید گوگرد تبدیل می شود که به نوبه خود با ایجاد باران اسیدی به محیط زیست آسیب می رساند. با ممنوعیت سوزاندن آن، بدلیل مشکلات زیست محیطی ذکر شده و خطرات خاص انتشار آن در اتمسفر، در صورت احتراق ناقص، این پژوهش می کوشد روشی کاربردی ارایه و پیشنهاد نماید که این پسماند خطرناک و پر هزینه را پس از تصفیه و حذف ناخالصی های مضر، به محصولی با ارزش افزوده قابل توجه برای مصرف بعنوان ماده اولیه اودورانت مورد نیاز شرکت ملی گاز ایران که برای بودار کردن گاز طبیعی در ایستگاه های تقلیل فشار به آن می افزایند، و یا موارد دیگر مصرف آن، تبدیل کرده و نقشی هر چند کوچک، ولی با ارزش در راستای استفاده بهینه از سرمایه های ملی و رونق تولید ملی ایفا نماید.

دی سولفید اویل، DSO، پسماند، پسماند روغنی، Oily waste، واحد مرکاپتان زدایی، اودورانت