مرضیه ذاکرحسینی - کارشناسی، آموزش ابتدایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد میناباداره آموزش و پرورش شهرستان میناب، دبستان شهید شهدا جعفری کنارترش
محمد خواجه دادی - کارشناسی، آموزش ابتدایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد میناباداره آموزش و پرورش شهرستان میناب، دبستان حنظله گودو
کبری اسدی - کارشناسی، آموزش ابتدایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد میناباداره آموزش و پرورش شهرستان میناب، دبستان شرافت
زهرا ذاکری - کاردانی ، حسابداری ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرلنگه اداره آموزش و پرورش شهرستان میناب، دبستان حضرت زهرا(س) ولیعصر

هدف اصلی این مقاله بررسی نقش آموزش و پرورش در افزایش بهره وری اقتصادی و مولفه های آن می باشد. این تحقیق با روش تحلیل محتوا و با رویکرد کیفی و به صورت علمی مروری انجام گرفته است و از طریق مطالعه کتابخانه ای - اسنادی بوده است . آموزش به تمام معنا یکی از عوامل اساسی توسعه است . هیچ کشوری بدون سرما یه گذاری قابل توجه در سرمایه انسانی نمی تواند به توسعه اقتصادی پایدار دست یابد. شواهد قوی وجود دارد که نشان م ی دهد مهارتهای شناختی به شدت با درآمدهای فردی ، توزیع درآمد و رشد اقتصادی مرتبط است . نتایج تجربی جدید اهمیت مهارتهای سطح حداقل و بالا، مکمل بودن مهارتها و کیفیت نهادهای اقتصادی و استحکام رابطه بین مهارتها و رشد را نشان م ی دهد . آموزش درک مردم از خود و جهان را غنی می کند. کیفیت زندگی آنها را بهبود می بخشد و منجر به مزایای اجتماعی گسترده ای برای افراد و جامعه می شود. آموزش بهرهوری و خلاقیت افراد را افزایش می دهد و کارآفرینی و پیشرفت های فناوری را ارتقا می دهد. علاوه بر این ، نقش بسیار مهمی در تضمین پیشرفت اقتصادی و اجتماعی و بهبود توزیع درآمد ایفا می کند. نیروی انسانی و تربیت آن توسط آموزش و پرورش در پیشرفت و توسعه ی جوامع بسیار تاثیر گذار است ، و به نوعی پیشرفت هرجامعه به واسطه ی نیروی انسانی متخصص و تربیت یافته ی آن است . بی توجهی به سرمایه گذاری در نیروی انسانی با نزول در پیشرفت اقتصادی رابطه ی مستقیم دارد.

توسعه ، رفاه اقتصادی ، فقر، بهره وری نیروی کار، آموزش، فناوری ، تجارت، سلامت .