مرضیه کرمی - کارشناسی ارشد، روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامیشهرستان کرمانشاه، مدرسه شهدا

می توان این گونه اظهار داشت که پرخاشگری از جمله معضلات شخصیتی است که در آموزشوپرورش و به ویژه در مقطع ابتدایی به گستردگی دیده می شود و عدم توجه به آن و عدم ارائه راههای مختلف برای مرتفع سازی آن می تواند ضربات جبران ناپذیری را به ایجاد سازد. پژوهش حاضر به صورت میدانی و باهدف بررسی علل و راهکارهای کاهش پرخاشگری در یکی از دانش آموزان پایه چهارم دبستان شهدا، از مدارس آموزش وپرورش شهرستان کرمانشاه و با همکاری یکی از آموزگاران صورت گرفته است . پژوهش حاضر به روش اقدام پژوهی انجام شده است . برای رفع مشکل به جمع آوری اطلاعات و شواهد از راههای مختلف ازجمله مشاهده رفتار، مصاحبه با معلم پیشین ، والدین و مدیر دانش آموز، کتابهای روانشناسی ، مجلات پیوند و صحبت با متخصص و جلسه با همکاران پرداختم . از طریق تجزیه وتحلیل شواهد موجود به علل پرخاشگری رها دست یافتم ، با بررسی های انجامشده راهکارهای متعددی را برای رفع مشکل ارائه شد که از میان آنها دو راهکار ۱. دادن مسئولیت و ۲. هماهنگ شدن والدین در تربیت نوجوانان اجرا شدند. نتایج تحقیق نشان می دهد که پرخاشگری بیشتر عامل بیرونی دارد و ابتدا باید علل آن شناسایی شود و برای رفع آن سعی شود عواملی که باعث خشونت دانش آموز می شود را از بین برد و از راههای مهر و محبت و صمیمیت ، تنبیه نکردن، آگاهی دادن دانش آموز و... از شدت پرخاشگری دانش آموز کاست .

ناکامی ، پرخاشگری ، مصاحبه