زهرا کرانی - استادیار ،گروه علوم کشاورزی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران ، صندوق پستی ۱۹۳۹۵-۴۶۹۷

در مناطق خشک و کم آب، افزایش تولید بستگی به تنگاتنگی با مصرف بهینه آب دارد چرا که استفاده از اراضی مستعد عملیات به زراعی و بذور کود هنگامی نتیجه مطلوب می دهد که آب کافی در دسترس گیاه قرار گرفته باشد. میزان استفاده از ذخایر آب های زیرزمینی بیشتر از منابع سطحی است. در صورتیکه ایننسبت می بایست عکس باشد. بالغ بر دو سوم از سطح کشور ما اقلیم خشک و نیمه خشک قرار گرفته است، از ویژگی های این مناطق درجه حرارت بالا، تبخیر و تعرق شدید، کمی بارندگی و از همه مهمتر این که زمان ریزش نزولات جوی و محل ریزش آن با نیازهای کشاورزی مطابقت ندارد متوسط بارندگی کمتر از یک سوم متوسط بارندگی در دنیا است. توسعه آبیاری تحت فشار با بازدهی بیش از ۹۰ درصد بهترین راهکار برای صرفه جویی در مصرف آب کشاورزی در ایران می باشد. ما باید بپذیرم که خشکی در سرزمین ما قاعده ای با نظم خاص است که بایستی در سال های ترسالی به آن بیاندیشیم و راه حل های آن را بیابیم و در دوره های خشک سالی آن ها را بکار بگیریم. در این تحقیق نگارندگان ابتدا به صورت کلی در مورد خشکی و کم آبی در کشور بررسی نموده و سپس اثرات و آسیب های خشک سالی در بخش های مختلف به ویژه کشاورزی ارائه گردیده و در پایان راهکارها و اقدامات قبل و بعد از بحران خشک سالی را پیشنهاد داده اند

خشک سالی، تولید، مصرف بهینه، آسیب ها، راهکارها