سیدحسین سیدی قهفرخی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، موسسه نور هدایت شهرکرد، ایران.
مریم رضایی - دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، مدرس گروه شهرسازی، موسسه نور هدایت شهرکرد، ایران.

شهر شهرکرد به عنوان یکی از شهرهای میانه کشور، امروزه در پی احیای مناطق شهری خود بوده؛ از طرف دیگر قابلیت های زیادی همچون آب و هوای چهار فصل، هوای پاک و شرایط زیست محیطی مناسب و ... برای توسعه گردشگری شهری دارد. توسعه و جهت گیری به سمت صنعت گردشگری می تواند مزایای متعددی را به همراه داشته باشد که در آینده به توقف جریان مهاجرت از شهر شهرکرد به مناطق خارج از استان منجر شود که این امر رضایت خاطر و کیفیت زندگی شهروندان را در پی خواهد داشت. پژوهش حاضر، با هدف بررسی اثرات زیست محیطی گردشگری بر کیفیت زندگی شهروندان در آینده شهر شهرکرد انجام شده است. این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از حیث، روش توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش را شهروندان بالای ۱۵ سال شهر شهرکرد تشکیل داده اند که با استفاده از فرمول کوکران تعداد ۳۸۴ نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری دادهها از پرسشنامه های استاندارد اثرات زیست محیطی گردشگری و کیفیت زندگی شهروندان استفاده گردید روایی آن با نظر متخصصان و پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به میزان ۹۳۱/۰ مورد تایید قرار گرفته است. برای تجزیه و تحلیل دادههای جمعآوری شده، از نرم افزارهای SPSS و PLS استفاده شد. یافتههای پژوهش نشان داد که تاثیر مستقیم و معنی دار -(۸۲۷/۱۰ (t= عوامل زیست محیطی گردشگری شهری بر کیفیت کلی زندگی شهروندان شهرکرد به میزان ۹۷۶/۰درصد بوده است و فرضیات به تایید رسید. با توجه به نتایج پژوهش می توان بیان کرد که کیفیت زندگی شهروندان شهرکرد تحت تاثیر اثرات زیست محیطی گردشگری قرار دارد. بنابراین افزایش سطح آگاهی گردشگران و شهروندان موجب حفظ و بقاء محیط زیست می شود که بدنبال آن کیفیت زندگی بهتر و با رفاه بیشتر برای شهروندان را در پی دارد.

گردشگری، اثرات زیست محیطی گردشگری، کیفیت زندگی، شهر شهرکرد.