مینوچهر مرزبان - دانشجوی دکتری، گروه معماری، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
سید رحمان اقبالی - دانشیار، گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره)، قزوین، ایران
فرزانه اسدی ملکجهان - استادیار، گروه معماری، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران

هدف: آینده صنعت ساختمان، به­طور فزاینده­ای متاثر از تکنولوژی­های نوین است. به­منظور اتخاذ راهبردهای مناسب در رویارویی با تکنولوژی­های نوین، شناخت آینده­های محتمل صنعت ساختمان، امری ضروری است. پژوهش حاضر، با هدف تبیین عدم قطعیت­های تکنولوژیک و تدوین سناریوهای آینده صنعت ساختمان انجام شده است. روش: پژوهش حاضر از لحاظ هدف، کاربردی است و با ترکیبی از روش­های کمی و کیفی انجام شده است. نخست؛ برای تعیین پیشران­های تکنولوژیک، از روش مطالعه کتابخانه­ای، سپس جهت تبیین عدم قطعیت­های تکنولوژیک، از روش تحلیل ساختاری و در آخر، برای تدوین سناریوهای آینده صنعت ساختمان، از روش شوارتز استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش، از خبرگان صنعت ساختمان تشکیل شده است. یافته ­ها: در این پژوهش، ۹ عدم قطعیت­ تکنولوژیک تاثیرگذار بر آینده صنعت ساختمان شناسایی و برای هرکدام از عوامل، سه حالت نزول، رکود و پیشرفت در نظر گرفته شده است. تحلیل داده­ها، توسط نرم­افزار سناریو ویزارد، بیانگر وقوع هشت سناریوی قوی و محتمل می­باشد. پس از دسته­بندی نتایج، سبد سناریوها، مشتمل بر چهار گروه سناریوی پیشرفت، معطوف به پیشرفت، معطوف به رکود و معطوف به نزول تدوین شده است. نتیجه­ گیری: در سناریوی پیشرفت، ۸۹ درصد عدم قطعیت­های تکنولوژیک، در وضعیت توسعه کاربرد قرار گرفته­اند. در سناریوی معطوف به پیشرفت، ۵۶ درصد عوامل، در وضعیت پیشرفت قرار دارند که بیانگر توسعه کاربرد عوامل کلیدی تکنولوژیک است. در سناریوی معطوف به رکود، هیچ­گونه پیشرفتی در کاربرد عدم قطعیت­های تکنولوژیک صورت نگرفته و در وضعیت ایستا قرار گرفته­اند. در سناری معطوف به نزول، عدم قطعیت­های تکنولوژیک، در وضعیت کاهش کاربرد قرار گرفته­اند.

آینده پژوهی, سناریونویسی, عدم قطعیت, تکنولوژی های نوین, صنعت ساختمان