سید مجید نادری - عضو هیات علمی دانشگاه ازاد واحد تهران غرب
امیرعباس سعیدی - دانشجوی فوق لیسانس برنامه ریزی شهری

اندیشه شهر سالم در ایران، برای اولین بار در ۱۹۹۰ در کنفرانس سازمان بهداشت جهانی، در منطقه مدیترانه شرقی مطرح شد. در این کنفرانس، بر استفاده از تجربه های مناطق اروپا در کشورهای منطقه تاکید شد و سه شهر لاهور و اسکندریه و تهران به صورت موردی انتخاب شدند. جنبش شهرهای سالم یک خلاقیت و ابتکار در ارتقا سلامت و بهداشت، برنامه ریزی شهری، حفظ اکوسیستم شهری و حرکت به سوی تمرکز زدایی از بخش های حکومتی و دولتی به سوی فعالیت بین بخشی و مشارکت اجتماعی به شمار می رود. در ایران نیز با گسترش روند رو به رشد شهرنشینی، مشکلات فراوانی از جمله در حوزه زیست محیطی و بهداشتی متوجه شهروندان شده است. از این رو، ضرورت توجه به رویکرد شهر سالم آشکار می شود. امروزه رویکرد شهر سالم به عنوان یکی از رویکردهای غالب در مطالعات شهری و روستایی و حتی در مقیاس ملی مطرح است. این رویکرد از بعد زیست محیطی، سلامت جامعه، محیط زندگی فردی و اجتماعی، رفاه اجتماعی و...، به بررسی کیفیت زندگی افراد یک جامعه می پردازد.

فضای شهری، سلامت عمومی، اختلالات روانی،اختلالات رفتاری