سمیرا قریشی - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری

در دنیای امروزه محیط زیست به یکی از مسائل حیاتی مهم تبدیل شده است. نابودی محیط زیست در این روزها با سرعتی باور نکردنی در حال به وقوع پیوستن است. هدف پژوهش حاضر نقش بازآفرینی شهری در حفظ محیط زیست است. روش پژوهش بصورت کتابخانه ای با مطالعه کتب، مقالات و مجلات بصورت توصیفی تحلیلی می باشد. بازآفرینی شهری از ابتدای ظهور سعی داشته خود را با برنامه ریزی و استراتژی های توسعه تطبیق دهد. بر این اساس همیشه تحت تاثیر تئوری ها و سیاست های شهرسازی بوده. لذا، تاثیر پذیری آن از نظریه ها و برنامه های نوظهور همگام با پیشرفت دانش، فرآیندهای هوشمند سازی و نوآوری نشان دهنده تغییراتی در مفاهیم اولیه خود است. بنابراین، باز آفرینی شهری استدلالی بر تعامل فرایندهای تصمیم گیری، مدیریت، سیاست های نوآوری و رشد هوشمند شهری همگام با تحولات جهانی می باشد. از آنجایی که، باز آفرینی شهری بیشترین تمرکز خود را بر ساماندهی بافت های فرسوده و رها شده شهری قرار داده لذا، چنین سیاستی توانایی پاسخگویی به نیازهای جامعه مطابق با استاندارهای نوآورانه و رشد هوشمند را ندارد. نتایج پژوهش نشان داد که بازآفرینی شهری نقش موثری در حفط محیط زیست و جلوگیری از آلودگی های زیست محیطی دارد.

بازآفرینی، شهر، محیط زیست.