فرزاد پاسدار - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه پیام نور مرکز شهرکرد
حکیم پاسدار - دانشجوی کارشناسی فقه و مبانی حقوق اسلامی دانشگاه پیام نور پرند
حامد ظفری نژاد - کارشناسی ارشد روانشناسی تربیتی دانشگاه قم

با توجه به اینکه عشایر یکی از مهم ترین اقشار جامعه درزمینه اقتصادی بشمار می آید بررسی و حل مشکلات آن ها امری ضروری و بایستی در اولویت قرار گیرد. از عمده مشکلات و تنگناهای موجود در زندگی عشایری می توان به مسائل اجتماعی و فرهنگی کالبدی و محیطی اشاره نمود. در تحقیق حاضر مسائل و مشکلات اجتماعی- فرهنگی ناشی از اسکان عشایر (مطالعه موردی: کانون اسکان اکبرآباد) در شهرستان کهگیلویه موردبررسی قرار گرفت. این تحقیق از نوع کاربردی و از حیث روش توصیفی- تحلیلی و پیمایشی است. برای جمع آوری اطلاعات موردنیاز از بررسی های کتابخانه ای و مطالعات میدانی استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش عشایر کانون اسکان اکبرآباد بود. کانون اسکان به نام اکبرآباد دارای ۳۳۵ خانوار اسکان یافته بود که حجم نمونه موردمطالعه نیز با استفاده از فرمول کوکران به روش نمونه گیری تصادفی سیستماتیک ۱۷۸ خانوار برآورد شد. ابزار گردآوری شامل یک پرسشنامه محقق ساخته با سوالات عمومی و سوالات اختصاصی مرتبط ابعاد اجتماعی- فرهنگی استفاده شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون های آماری توصیفی (میانگین، انحراف معیار و ...) و آزمون آماری استنباطی تحلیل عاملی و آزمون کروسکال والیس استفاده شد. ضریب پایایی پرسشنامه با استفاده از روش آلفای کرونباخ در نرم افزار SPSS برابر با مقدار ۸۳۴/۰ به دست آمد. نتایج آزمون کروسکال والیس نشان داد که بین مشکلات و تنگناهای بعد اجتماعی- فرهنگی در قبل و بعد از اسکان تفاوت معناداری در سطح ۵ درصد وجود دارد. برای همه ابعاد عشایر بعد از اسکان وضعیت نسبتا بهتری نسبت به قبل از اسکان خود داشته اند؛ یعنی مشکلات اجتماعی – فرهنگی بعد از اسکان عشایر در مقایسه با قبل از اسکان عشایر کمتر شده است و عشایر بعد از اسکان وضعیت بهتری در مقایسه با شرایط قبل از اسکان خوددارند.

عشایر اسکان یافته، شاخص های فرهنگی، شاخص های اجتماعی، اکبرآباد