اصغر جعفری - استادیار گروه روان شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران
بیتا بیانی - گروه مشاوره، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
عبدالله شفیع آبادی - گروه مشاوره، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
سیمین حسینیان - گروه مشاوره، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه الزهرا، تهران، ایران

پژوهش حاضر به منظور مطالعه مدل پیش بینی اختلال شخصیت وسواسی- اجباری بر اساس ترومای پیچیده و روابط ابژه با نقش میانجی توانمندی خود در زوج های متعارض انجام شد. روش پژوهش همبستگی بود. جامعه آماری کلیه زوج های مراجعه کننده به کلینیک های مشاوره و روان شناسی در سال ۱۴۰۰ در شهر تهران بودند. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای و بر اساس نقطه برش ۷۵ به بالا در پرسشنامه میلون-۳ ، ۲۰۹ شرکت کننده با اختلال وسواس فکری- اجباری و دارای ملاک های ورود به پژوهش انتخاب شدند و پرسشنامه های چندمحوری بالینی میلون-۳، روابط ابژه بل، ترومای دوران کودکی برنشتاین و همکاران و توانمندی خود مارکستروم و همکاران را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و مدل یابی معادلات ساختاری تحلیل شدند. نتایج نشان داد که روابط ابژه و ترومای پیچیده با اختلال شخصیت وسواسی- اجباری رابطه مستقیم و معنادار دارند و توانمندی خود با اختلال شخصیت وسواسی- اجباری رابطه منفی و معنادار دارد (۰۱/۰>p). همچنین نتایج مدل یابی معادلات ساختاری نشان داد که مدل پیش بینی اختلال شخصیت وسواسی- اجباری بر اساس ترومای پیچیده و روابط ابژه با نقش میانجی توانمندی خود از برازش مطلوبی برخوردار است (۰۱/۰P<). نتایج شواهدی را نشان می دهد که توانمندی خود از طریق متعادل سازی روابط ابژه و کارآمدسازی ابعاد شناختی و عاطفی تجارب آسیب زای دوران کودکی روی اختلال شخصیت وسواسی- اجباری تاثیر دارد. لذا پیشنهاد می شود در سبب شناسی و درمان اختلال شخصیت وسواسی- اجباری به نقش ترومای دوران کودکی و روابط ابژه توجه شود و بوسیله آموزش، زمینه ارتقاء توانمندی خود فراهم شود.

وسواسی- اجباری, تروما, روابط ابژه, توانمندی خود, زوج های متعارض