نادیا خوشخوی - دانشجوی دکترای سنجش و اندازه گیری، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
مسلم کرد - دکترای روان شناسی شناختی، پژوهشکده علوم شناختی و مغز، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
مجید صفاری نیا - استاد روان شناسی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
آناهیتا ویسی - دانشجوی کارشناسی ارشد روان شناسی عمومی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد زاهدان، زاهدان، ایران
زهرا نیک منش - دانشیار روان شناسی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران

هدف از این پژوهش مقایسه ظرفیت حافظه کاری هیجانی در کودکان دختر ۷ تا ۹ سال و ۱۱ ماه و ۲۹ روز تک زبانه (فارسی) و دوزبانه (ارمنی- فارسی) شهر تهران بود. روش: جامعه آماری پژوهش حاضر، دانش آموزان دختر مقطع ابتدایی با دامنه ی سنی ۷ الی ۹ سال و ۱۱ ماه و ۲۹ روز نیمسال دوم تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ مدارس منطقه ۶ تهران بودند. نمونه آماری شامل ۳۰ دانش آموز دختر یک زبانه (فارسی) و ۳۰ دانش آموز دختر دوزبانه (ارمنی- فارسی) بود که از میان دانش آموزان پایه اول تا سوم مدارس دولتی و با روش نمونه گیری داوطلبانه و در دسترس انتخاب شدند. در این پژوهش برای گردآوری اطلاعات، از آزمون سنجش ظرفیت حافظه کاری هیجانی کودکان و آزمون ظرفیت عدد (فراخنای ارقام رو به جلو و معکوس) استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون کلمگروف اسمیرونف جهت بررسی نرمال بودن داده ها و  جهت مقایسه ی دو گروه آزمون تی مستقل و رگرسیون لوجستیک، در نرم افزار SPSS تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین کودکان یک زبانه و دوزبانه در گروه های سنی بین ۷ سال و ۶ ماه تا ۸ سال و ۱۱ ماه و ۲۹ روز تفاوت معنی داری وجود دارد (p<۰.۰۵)، اما در سایر گروه های سنی تفاوت معناداری مشاهده نشد (p>۰.۰۵). همچنین، افزایش سن (به میزان یک واحد) موجب کاهش ۵/۸۰ درصدی تفاوت نمرات افراد یک زبانه و دوزبانه شد (p>۰.۰۱). نتیجه گیری: باتوجه به نتایج به دست آمده می توان نتیجه گرفت دو زبانگی نسبت به تک زبانگی بر ظرفیت حافظه کاری هیجانی و کارکردهای شناختی- هیجانی کودکان اثرگذار است و می بایست در برنامه ریزی آموزشی و شغلی بدان توجه شود.

دوزبانگی, کنترل عاطفی, حافظه کاری هیجانی