محمد طهماسبی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری داخلی، گروه معماری، واحد پردیس، دانشگاه آزاد اسلامی، پردیس، ایران
حدیثه کامران کسمایی - عضو هیات علمی تمام وقت، گروه معماری، واحد پردیس، دانشگاه آزاد اسلامی، پردیس، ایران

متغیر رنگ به لحاظ هویت بصری و ادراکی و با توجه به کیفیت های تنوع و انسجام محیطی که مخاطب با آن سر و کار دارد از مهمترین عوامل تاثیرگذار در فضای مسکونی است. در حقیقت رنگ یکی از مهمترین اجزای بصری در طراحی داخلی مسکونی می باشد. از منظر روانشناسی هم توجه به رنگ های استفاده شده در فضاهای مسکونی می تواند از بروز بسیاری مشکلات روحی و روانی جلوگیری کند و هم بر افزایش کارایی افراد بیفزاید. با وجود تحقیقات اندک در زمینه رنگ و استفاده از آن در مباحث روانشناسی ولی در سال های اخیر توجه ویژه ای به آن شده است. غالب افراد هنوز به تاثیر رنگ بر محیط زندگی باور پیدا نکرده اند و نمی دانند که از نظر روانشناسی و فیزیکی تا چه اندازه ای تحت تاثیر قدرت رنگ ها و نورها هستند. رنگ ها با تمامی عوامل و جزئیات زندگی ما چنان رابطه تنگاتنگی دارند که باید اذعان کرد رنگ ها مانند پله هایی هستند که وجود روحی و روانی انسان را با محیط پیرامون ارتباط می دهد. در پژوهش حاضر با رویکردی روانشناسانه و با استفاده از روش مرور نظام مند به بررسی اثر رنگ در طراحی داخلی مسکونی با رویکرد روانشناسی پرداخته می شود. این پژوهش به صورت توصیفی- تحلیلی مبتنی بر داده های کتابخانه ای و پایگاه های اطلاعاتی داخلی از جمله SID، ISC، MAGIRAN، NOORMAGS و CIVILICA انجام شده است. در راستای اهداف پژوهش، با استفاده ازکلید واژه های رنگ در طراحی داخلی، نقش رنگ در روانشناسی و روانشناسی رنگ مقالات مرتبط استخراج و سپس با استفاده از فراتحلیل به بررسی سوال پژوهشی پرداخته شد. در نهایت نتایج نشان دادکه استفاده از رنگ های مناسب می تواند در طراحی داخلی مسکونی به نحو موثری مفید باشد.

رنگ، طراحی داخلی مسکونی، روانشناسی، هویت بصری