ناصر عسگری

توانایی ایفای نقش موثر و متوازن در کار و زندگی زمینهای مساعد برای حفظ سلامت جسمی و روحی و ارتقای عملکرد فردی و سازمانی به شمار میرود. پژوهش حاضر به شناسایی و الویتبندی موانع فردی و سازمانی تعادل کار و زندگی پرداخته است. بدین منظور با مرور پیشینه موضوع، ۱۵ مانع فردی و خانوادگی و ۱۵ مانع سازمانی شناسایی و پس از تایید نقش تبیین­ گری آنها در دو طبقه فردی و سازمانی به بررسی وضعیت موجود آنها در جامعه آماری پرداخته و موانع موجود در آن رتبهبندی شده است. پژوهش از نظر هدف کاربردی، و روش آن توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری آن نیز اساتید و کارکنان دانشگاه هوایی شهید ستاری به تعداد ۷۰۰ نفر بوده است که با نمونهگیری تصادفی انجام شده ۲۴۸ نفر آنها بهعنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار جمعآوری دادهها پرسشنامهای محقق ­ساخته است که پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ برابر ۸۳/۰ به ­دست آمده است. تحلیل دادهها با کمک آزمون­های آماری تحلیل عاملی تاییدی، آزمون میانگین یک جامعه و با استفاده از نرم­افزارهای لیزرل و اس.پی.اس.اس. انجام شده است. یافتههای حاصل از تحلیل عاملی تاییدی نمایانگر معناداری و تبیینگری عوامل شناسایی شده در دو بعد فردی و سازمانی بوده است. بررسی وضعیت موجود این عوامل در جامعه آماری مورد نظر نشان داد از میان این عوامل ۵ عامل فردی و ۸ عامل سازمانی در این سازمان مانع تعادل کار و زندگی به شمار می­روند و از میان آنها درامد ناکافی و تنش شغلی مهم­ترین این موانع به ­شمار رفته­اند. بر این مبنا پیشنهادهایی برای ارتقای تعادل کار و زندگی در این سازمان ارائه شده است.

تعادل کار و زندگی, موانع فردی, موانع سازمانی, انتظارات و منابع, ایفای نقش