طاهره محمودیان دستتنایی - دانشکده روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بهشهر، بهشهر، ایران
پگاه پرتو اصل - کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بهشهر

این مقاله با هدف تعیین اثربخشی روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده (ISTDP) مبتنی بر شفقت ورزی به نشخوار ذهنی و تنظیم هیجان در بهبودیافتگان کرونا، انجام شده است. پژوهش به شیوه ی نیمه ازمایشی با طرح پیش ازمون و پس ازمون با گروه کنترل به همراه پیگیری ازبین مراجعه کنندگان به مراکز درمانی شهر کرج ۴۵ نفر بعنوان نمونه انتخاب شدند و با توجه به معیارهای ورود و خروج در سه گروه یعنی دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل قرار گرفتند. ابزار پرسشنامه شامل پرسشنامه های نشخوار فکری هوکسما و مورو (۱۹۹۱) و مقیاس تنظیم هیجانی گراس، پرسشنامه شفقت ورزی نف استفاده شده است. روان درمانی پویشی مبتنی بر شفقت ورزی نیز ازروش تدریجی حبیب دوانلو بهره گرفته شده است، که در ۸ جلسه درمانی، یک ساعته هفته ای یک بارصورت گرفت. نتایج بدست امده از آزمون کوواریانس در گروه ازمایش و کنترل نشان داد که روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده مبتنی بر شفقت ورزی به نشخوار ذهنی و تنظیم هیجان در بهبود یافتگان کرونا تاثیر دارد.

نشخوار ذهنی، شفقت ورزی، روان درمانی پویشی کوتاه مدت