محسن حسین آبادی - نویسنده مسئول و دانشجوی دانشجوی دکتری امنیت ملی دانشگاه عالی دفاع ملی.
حجت اله ناصرپور - دانشجوی دوره یازدهم دکتری مطالعات امنیت ملی، دانشگاه عالی دفاع ملی
حمیدرضا حاتمی - دانشیار گروه روانشناسی دانشگاه جامع امام حسین (ع)

وحدت از جمله عوامل تاثیرگذار بر انسجام و تداوم یک نظام سیاسی بوده که از ابعاد مختلفی قابل واکاوی و تحلیل است. این مقاله برگرفته از پژوهشی است که به ارائه مدلی برای پدیده وحدت آفرینی از منظر امام خمینی (رحمت الله تعالی علیه) پرداخته است. روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش تحلیل محتوا بوده و نتایج آن بر اساس مدل پارادایمی نظریه برخواسته از داده طبقه بندی گردیده است. بر این اساس، پدیده اصلی یعنی "وحدت آفرینی"؛ متاثر از ۲۰ مقوله گروه بندی شده در: شرایط علی، زمینه ای و مداخله گر بوده و ۳۳ مقوله نیز به عنوان پیامدهای آن تعیین و در قالب الگویی تجسمی ارائه گردیده است. به صورت خلاصه نتایج این مطالعه نشان داده است که از دیدگاه حضرت امام خمینی، فرآیند وحدت آفرینی متاثر از شرایط علی ایدئولوژیک (چون قیام در راه خدا، نفی استکبارستیزی، حفظ کیان اسلام و ...) و همچنین دلایل سیاسی (چون حل معضلات کشورهای اسلامی و مصالح عمومی و ...) و سایر دلایل است. از سویی، فرایند ایجاد وحدت از طریق راهبردهایی چون پیروی از ولایت، همزیستی مسالمت آمیز، تاکید بر اصول مشترک و ... قابل تحقق است. هرچند که شرایطی مداخله گر (مانند تلاش علما و روشنفکران، بیداری و آزادی، اقدامات دشمنان و...) موجب تسهیل و یا ایجاد محدودیت برای پدیده اصلی می شوند. پیامدهای و نتایج ایجاد وحدت از نگاه حضرت امام در دو گروه داخلی و خارجی طبقه بندی شده اند. از مهم ترین پیامدهای داخلی وحدت می توان به استقلال، صلح، دفاع از کیان اسلام، کسب عظمت و شرافت، بقای انقلاب ... دانست و از پیامدهای خارجی نیز به برقراری آرامش در جهان، تامین منافع جهان اسلام، شکست ابهت استکبار و .... اشاره کرد.

وحدت, بقا اجتماعی, حفظ نظام, اندیشه های امام خمینی