افسانه اسمعیل زهی - دانشجوی دکتری، گروه زراعت، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران
احمد مهربان - گروه زراعت، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران
حمیدرضا مبصر - گروه زراعت، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران
حمید رضا گنجعلی - گروه زراعت، واحد زاهدان، دانشگاه آزاد اسلامی، زاهدان، ایران
خالد میری - مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی بلوچستان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، ایرانشهر، ایران

این پژوهش طی دو سال زراعی ۹۸-۱۳۹۷ و ۹۹-۱۳۹۸ در ایستگاه مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی باهوکلات شهرستان چابهار به صورت آزمایش اسپیلت پلات فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک­های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. آبیاری در سه سطح (شاهد  هر ۱۴ روز (عرف منطقه)، ۲۱ و ۲۸ روز) به عنوان عامل اصلی و سه سطح نانوکود (عدم مصرف کود (شاهد)، نانو کود کلات سیلسیم و نانو کود کلات میکرو کامل به میزان دو در هزار) و دو رقم کینوا (۱۲ و Q۲۶) به عنوان عامل­های فرعی بودند. نتایج مقایسه میانگین­ها نشان داد که استفاده از کودهای نانو در شرایط آبیاری کامل به دلیل رساندن سریع عناصر غذایی کارایی جذب عناصر افزایش یافته و در نتیجه از طریق فراهمی عناصر میکرو و افزایش تولید و انتقال مواد فتوسنتزی به سوی دانه و اجزای عملکرد دانه باعث بهبود تعداد دانه در سنبله (۶/۱۵ عدد)، وزن هزاردانه (۲/۴۴ گرم) و عملکرد دانه (۹۲۳ کیلوگرم در هکتار) شده است. به طور کلی جهت رسیدن به حداکثر عملکرد دانه شرایط هر ۱۴ روز یکبار آبیاری (عرف منطقه)، و مصرف کود نانو کلات میکرو کامل در رقم کینوا Q۱۲ برای کشت در منطقه پیشنهاد می­شود.

آبیاری, رقم Q۱۲, عملکرد دانه, کلروفیل, نانو کلات