حسن مکاریان - گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود، ایران
عباس نصیری دهسرخی - دانشجوی دکتری اگرواکولوژی، گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه زابل، زابل، ایران
آی بی بی میری زاده - دانش آموخته کارشناسی ارشد زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود، ایران
مهدی برادران فیروزآبادی - گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود، ایران
منوچهر قلی پور - گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود، ایران
حسین میرزایی مقدم - گروه مکانیک بیوسیستم، دانشکده کشاورزی، دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود، ایران

استفاده از دز کاهش ­یافته علف­کش­ ها توام با مواد افزودنی­ می­تواند باعث کاهش مصرف علف­کش ­ها، افزایش کارایی آن­ها و بهبود سلامت محصولات غذایی شود. لذا به­ منظور بررسی اثر اختلاط علف­کش نیکوسولفورون با افزودنی اسید سالیسیلیک و مویان کوکووت بر عملکرد و اجزاء عملکرد ذرت و کارایی علف­کش نیکوسولفورون، آزمایشی به­ صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک­ های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی شاهرود انجام شد. عوامل آزمایش شامل روش کنترل علف­ هرز در چهار سطح: وجین علف­ هرز، عدم وجین علف­ هرز، مصرف یک و دو لیتر علف­کش نیکوسولفورون به­ عنوان عامل اول و اسید سالیسیلیک در دو سطح، مصرف ۰/۷۰ میلی ­مولار و عدم مصرف اسید سالیسیلیک به­ عنوان عامل دوم و کوکووت در دو سطح، مصرف دو لیتر در هکتار کوکووت و عدم مصرف کوکووت به­ عنوان عامل سوم بودند. مصرف اسید سالیسیلیک در شرایط وجین به­ ترتیب سبب افزایش ۱۲/۵ و ۴۴ درصدی عملکرد بیولوژیک و دانه ذرت در مقایسه با عدم کاربرد آن شد. کمترین تعداد دانه در ردیف بلال، در تیمار عدم کنترل و عدم مصرف اسید سالیسیلیک مشاهده گردید. مصرف یک لیتر علف­کش (دز کاهش­ یافته) توام با کوکووت موجب افزایش عملکرد دانه به ­میزان ۱۴ درصد نسبت به عدم کاربرد کوکووت شد. دز کاهش ­یافته علف­کش در اختلاط با مویان کوکووت توانست مانند دز کامل علف­کش، جمعیت و وزن خشک علف­های هرز باریک­ برگ را کاهش دهد. بر اساس نتایج، کاربرد اسید سالیسیلیک پتانسیل افزایش رشد و رقابت ذرت با علف­های هرز را دارد و کوکووت نیز می­تواند سبب کاهش مصرف علف­کش ­ها و افزایش کارایی آن­ها شود.

افزودنی ها, دز کاهش یافته علف کش, علف هرز, کشاورزی پایدار