میثم ساکت حسنلوئی - کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، دانشکده معماری و شهرسازی و هنر، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران.
شاهین آقابگلو - کارشناسی ارشد طراحی شهری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه هنر تهران، تهران، ایران.
هیوا اسدی - کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری، دانشکده معماری و شهرسازی و هنر، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران.
میلاد سلگی - دانشجوی دکتری شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب، تهران، ایران.

امروزه مخاطرات طبیعی همواره به عنوان جزئی از زندگی بشر و به عنوان یک چالش اساسی در دستیابی به توسعه مطرح بوده است. در این راستا، تاب آوری شهری، دستیابی به حالت جدید به منظور انطباق با تغییرات موجود معنا می گردد. در مطالعه حاضر با تاکید بر بحران تغییرات اقلیمی، مطالعه تطبیقی دو شهر نقده و قروه از منظر سطح برخورداری از تاب آوری شهری مورد تحلیل قرار گرفته است. هدف اصلی تحقیق از نوع کاربردی و ماهیت بررسی آن نیز توصیفی-تحلیلی می باشد که ضمن بهره مندی از ابزار و روش های پرسشنامه، مشاهده، مصاحبه و وارسی میدانی و تکنیک ها و آزمون های کولموگروف-اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون، روش سوارا و آزمون ماباک به تجزیه و تحلیل کمی و کیفی تحقیق اقدام شده است. یافته های تحقیق حاکی از آن است که میان متغیرهای بهبود سطح تاب آوری شهری و کاهش مخاطرات طبیعی ارتباط مستقیم و معنادار و همبستگی بسیار قوی برقرار است. به علاوه، بعد ساختاری-کالبدی و مولفه برخورداری از ساختار و بافت شهری مطلوب و سازگار و بعد اجتماعی-فرهنگی و مولفه وضعیت پویایی و تنوع اقتصادی به ترتیب بیشترین و کمترین سطح اهمیت و اولویت و مطلوبیت را نسبت به سایر ابعاد و مولفه های مطالعاتی به خود اختصاص داده-اند. همچنین طبق نتایج، شهر نقده وضعیت و شرایط مطلوب تری را نسبت به شهر قروه در امر برخورداری مطلوب از اصول و ضوابط رویکرد تاب آوری شهری داشته است.

تاب آوری شهری, تغییرات اقلیمی, برنامه ریزی شهری, نقده, قروه