زهرا عباسی - استادیار، گروه معماری، دانشکده معماری، واحد نطنز، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران

نبود خوانش نظام ­مند آثار معماری در جامعه، باعث ­شده­ تا شاهد نقدهایی ­که منجر­به ارتقای کیفی طراحی شوند، نباشید. پژوهش حاضر با­تکیه بر واژه بازار، متون قرون(۳تا۸)هجری، روابط و تاثیر آن­ها در شکل ­گیری معنای کلی اثر معماری را، مورد تحلیل قرار می­دهد. ساختار ادراک، شناخت و زبانی که با آن تکلم می­شود، ارتباطی تنگاتنگ  با هم دارند، با نگاهی کلی به محاورات امروزی می­توان متوجه­ شد، واژه­های مورد استفاده مردم بسیار نادر و بعضا وارداتی هستند. این­ها برخلاف واژه­ های موجود در زبان فارسی بیشتر به جنبه­ های کمی می­پردازد و جنبه کیفی ندارد. بررسی مفهوم بازاردر متون علاوه بر آنکه به جنبه ­­های کیفی فرهنگ کشور می­ پردازد، ما را با اندوخته ­ها، تجربیات و نوع نگاه گذشتگان آشنا می­سازد؛ تا بتوان بر پایه آنها به خلق مفاهیم جدید، به بنیان­ های استوار دست یافت. شناخت مفهوم بازار در شعر فارسی، با روش پژوهش کیفی و مبتنی بر بررسی موردی با استفاده از رویکرد تلخیصی محتوا می باشد. شاعرانی که از تاثیر بیشتری در ساخت زبان فارسی برخوردار بوده­ اند، در فاصله زمانی مورد نظر پژوهش انتخاب شدند و با شناسایی واژه یا ترکیبات آن، مفهوم بازار ضمن حفظ معانی به­ کارگرفته ­شده، شناسایی و طبقه­ بندی شد. مطالعه متون نشانگر آن­ است­ که شناخت بازار و تاثیرات فرهنگی آن، همه ­جا و همه ­وقت وجود­داشته­ و رابطه معناداری میان مفاهیم و فضاهای متصور برای­ آن وجود­دارد. بازار، واژه­­ای پرکاربرد در شعر قرون ۳-۸ هجری می باشد و با ظاهری مشابه در معانی مختلفی به­ کار­رفته­ است. واژه بازار در بعد اول جنبه ­های توصیفی و روایت صورت، ­داشته ­است و در بعد دیگر تمثیلی از صفات اخلاقی و مقدمه­ ای بر ادراک جنبه معنایی است.

ادبیات فارسی, بازار ایرانی, شعر سده ۳تا۸ هجری, واژه شناسی