سیده معصومه زمانی - ااستادیار، موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
فرزانه کازرانی - استادیار، موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
حجت اله ربانی نسب - استادیار، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی گلستان، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، گرگان، ایران
صدیقه غنایی - مربی، گروه مهندسی کشاورزی، دانشگاه فنی و حرفه ای، تهران، ایران
ریحانه غلامی قوام آباد - پژوهشگر، موسسه تحقیقات جنگل ها و مراتع کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران

کشت ترافل سیاه تابستانه، Tuber aestivum را می توان از فعالیت های جدید کشاورزی دانست که به ویژه برای اقتصاد روستایی سودمندتر از کشاورزی متعارف است و در کنار آن احیای جنگل ها و همچنین پایداری کاربری اراضی را ترویج می دهد. براساس نمونه هایی از فرانسه، ایتالیا، مجارستان و اسپانیا، کشت ترافل توسعه اقتصادی و اجتماعی جوامع کوچک و روستایی را القا می کند. ازآنجا که متاسفانه سنت ایجاد باغ های ترافل در ایران وجود ندارد، دانش ما درباره عوامل محیطی القاکننده تشکیل اندام های بارده T. aestivum محدود است. از زمان تاسیس اولین مزارع قارچ ترافل در جهان، پژوهش های متعددی برای ارتقای بهره وری و پایداری آنها انجام گرفته است. موفقیت در تداوم کشت قارچ های ترافل به طور مشخص به وضعیت میکوریزایی درختان میزبان در طول سال ها، از نهال های تلقیح شده تا درختان تولیدکننده ترافل بستگی دارد. بنابراین پایش وضعیت قارچ های اکتومیکوریز در رویشگاه های طبیعی قارچ های ترافل و افزایش دانش در مورد جوامع اکتومیکوریزایی گونه های میزبان T. aestivum برای اطمینان از تولید موفق ترافل سیاه تابستانه در باغ های ترافل بسیار مهم است. در این تحقیق حضور اکتومیکوریز T. aestivum روی ریشه بلوط بلندمازو (Quercus castaneifolia) و فراوانی آن در رویشگاه های طبیعی قارچ های ترافل در سه سایت منتخب واقع در استان گلستان بررسی شد و تنوع و ساختار دیگر قارچ های اکتومیکوریز همراه آن ارزیابی شد. در انتخاب سایت ها تفاوت در حدود ارتفاعی، جهت جغرافیایی غالب و گیاهان موجود در مناطق در نظر گرفته شد. نتایج تحقیق نشان داد که اگرچه ترکیب گونه ها بیش از ۵۰ درصد میان سایت ها مشابه بود، اما تعداد، تنوع و غنای گونه های قارچی در میان سایت های با پوشش گیاهی مختلف با سایت یکنواخت و دارای فقط یک میزبان (بلوط) متفاوت بود.

اکتومیکوریزا, بلوط, ترافل بورگاندی, تنوع زیستی