اثرات رفتار حرکتی دوربین به مثابه "تجسمی از انسان" در فیلم "فرزندان بشر"
عنوان مقاله: اثرات رفتار حرکتی دوربین به مثابه "تجسمی از انسان" در فیلم "فرزندان بشر"
شناسه ملی مقاله: JR_JFADRAM-26-1_004
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_JFADRAM-26-1_004
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
مرجان مهمی کاهو - کارشناس ارشد پژوهش هنر، گروه پژوهش هنر، دانشکده هنر، دانشگاه هنر اصفهان
مرضیه پیراوی ونک - عضو هیئت علمی گروه پژوهش هنر دانشگاه هنر اصفهان
خلاصه مقاله:
مرجان مهمی کاهو - کارشناس ارشد پژوهش هنر، گروه پژوهش هنر، دانشکده هنر، دانشگاه هنر اصفهان
مرضیه پیراوی ونک - عضو هیئت علمی گروه پژوهش هنر دانشگاه هنر اصفهان
ژان لویی بودری در بحث از تکنولوژی سینما و قیاس آن با غار افلاطون، با تکیه بر نظریات روانکاوانه، نظریه آپاراتوس را مطرح میکند و معتقد است آپارتوس سینما با ایجاد حالتی خواب آلود، تماشاگر را در فضایی به مانند مرحلهی آیینهای لکان قرار میدهد تا بیننده مجددا هویت خود را باز یابد. اما مخالفان این نظریه معتقدند، آنچه که بودری مد نظر دارد نیازمند نگاه و مکاشفهای از بیرون غار یا سینما است، چرا که تا انسانها یا تماشاگران فیلم در مکانی محصور شدهاند، چگونه میتوانند بنیانهای فنی آنچه که بر آنها روا میرود را دریابند؟ وینسنس هدیگر از دیگر منتقدان، رویکردی ذیل عنوان فلسفهی تکنولوژی را مناسب جهت بررسی «درک سینما به عنوان تکنولوژی» میداند. محلی که تکنولوژی «میل به مجسم نمودن انسان» دارد. اما تحلیل او نه خود تکنولوژی سینما، بلکه فیلمهایی با روایاتی از تکنولوژی را مد نظر قرار میدهد. بنابراین پژوهش حاضر با استفاده از منابع کتابخانهای به روشی توصیفی-تحلیلی، سعی دارد صرفا تکنولوژی سینما را در نوع به کارگرفتن دوربین فیلمبرداری در فیلم فرزندان بشر بررسی کند، تا نشان دهد چگونه ابزار میتواند هویتی مستقل و انسانگونه فارغ از محتوای فیلم و آپاراتوس داشته باشد تا تماشاگر را درگیر بنیانهای فنی و تکنولوژی سینما کند.
کلمات کلیدی: کلید واژه ها: "فلسفه تکنولوژی", "ژان لویی بودری", "وینسنس هدیگر", "تکنیک", "حرکت دوربین"
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1774902/