یونس زاهدی - دانشیار تکنولوژی مواد غذایی، گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل
امین جهانگیری پته خور - دانش آموخته کارشناسی علوم و مهندسی صنایع غذایی ، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی ، دانشگاه محقق اردبیلی ، اردبیل

کشاورزی ارگانیک یک روش تولید مناسب برای حفاظت از خاک و عرضه محصولات با کیفیت به بازارهای داخلی و بین المللی است . تضمین کیفیت بالا نیازمند صرف هزینه و تلاش اقتصادی از سوی مصرفکننده است و محصولات ارگانیک پس از یک مرحله آماده سازی کند (به دلیل طولانی بودن مدت زمان تولید) در مناطق با وضعیت مناسب اقتصادی بعنوان محصولات محبوب غذایی خریداری می شوند. با وجود تضمین ایمنی محصولات ارگانیک از نظر وجود ترکیبات سمی ، اینکه مصرف چه مقدار غذای ارگانیک در برگیرنده مقدار ترکیبات محافظت کننده (مانند آنتی اکسیدانها) مشابه با غذاهای بدست آمده از کشاورزی مرسوم بدست می آیند، باشد در سالهای اخیر محل بحث علمی بوده است . در این مطالعه مقایسه ای بین محتوای ترکیبات آنتی اکسیدانی و فعالیت آنتی اکسیدانی نسبی در غذاهای معمولی ، ارگانیک ، آب سبزیجات و غذاهای فرآوری شده انجام شد. غذاهای مورد مطالعه از میان محصولاتی با دایره توزیع گسترده و نیز از بین محصولاتی با منشا مشخص جمع آوری شدند. در مجموع در موارد مختلف تفاوت معنی داری بین محصولات ارگانیک و مرسوم از نظر محتوای پلی فنل ، آنتوسیانین ها و کاروتنوئیدها و نیز فعالیت آنتی -اکسیدانی مشاهده شد و همچنین فراوری محصولات ارگانیک و مرسوم روی غلظت این ترکیبات موثر بود.

ارگانیک ، پلی فنل ، خواص آنتی اکسیدانی ، کشاورزی مرسوم