لیلا حسن زاده - دانشجوی دکتری، گروه مهندسی بیوسیستم، دانشگاه محقق ارد بیلی
راضیه پوردربانی - دانشیار گروه مهندسی بیو سیستم ، دانشگاه محقق ارد بیلی

کشاورزی ارگانیک دربرگیرنده همه نظام های کشاورزی تولیدی است که در آن، بیشتر از فراوری طبیعی استفاده می شود. به زبان دیگر فعالیت های نگهداری از منابع ، افزایش تنوع زیستی و نگهداری از اکوسیستم برای تولیدات پایدار را شامل می شود. این نوع کشاورزی بر پایه حفظ تعادل اکولوژیکی و تقویت فرایندهای بیولوژیکی تا حد مطلوب آن بوده و با در نظرگیری شاخص های زیست محیطی ، اجتماعی ، فرهنگی ، اقتصادی ، آموزشی ، ترویجی ، مدیریتی ، فنی و سیاست گذاری معین ، سبب پایداری و توانایی اکوسیستم های زراعی و حفظ تولیدات کشاورزی می شود. از این رو می توان با ارایه آموزش و ترویج دانش فنی و مهارت های لازم به تولیدکنندگان، از یک سو زمینه توسعه و ترویج کشاورزی ارگانیک را در سطح کشور فراهم آورد و از سوی دیگر، مصرف کنندگان را از خطرات مواد شیمیایی و باقیمانده سموم بر روی سلامتی ، آگاه نمود و محصولات ارگانیک را به عنوان مواد غذایی باکیفیت مطلوب، خوشمزه تر و عاری از مواد شیمیایی به ایشان معرفی نمود. در مقاله حاضر، با گردآوری پیشینه های علمی و پژوهشی لازم، تلاش شده افزون بر مروری بر مبانی کشاورزی ارگانیک و توسعه پایدار، چالش های مهم و الزامات توسعه و ترویج کشاورزی را برای خواننده بازگوکرد.

کشاورزی ارگانیک ، نظام آموزشی ترویج ، عوامل توسعه کشاورزی ، محصولات ارگانیک