رقیه تقی لو - گروه زمین شناسی دانشگاه تبریز
احمد جهانگیری - گروه زمین شناسی دانشگاه تبریز
محسن موذن - گروه زمین شناسی دانشگاه تبریز

منطقه مورد مطالعه در قسمت مرکزی وشمال چهار گوش تکاب در محدوده مختصاتی ۴۷۱۴ تا ۴۷۳۰ طول جغرافیایی شرقی و ۳۶۴۸ تا ۳۶۴۹ عرض جغرافیایی شمالی قرار دارد. از نظر وضعیت ساختاری در زون ایران مرکزی و از نظر چینه شناسی ادامه کوههای ناحیه زنجان سلطانیه می باشد. سنگهای این منطقه شامل،آمفیبولیت، مرمر, اپیدوت ‐ آمفیبولیت، اپیدوسیت، ترمولیت ‐ اکتینولیت شیست، کوارتز فلدسپاتی، اولترامافیک(سرپانتینیت) بوده و سنگ منشا آنها شامل سنگ های آذرین مافیک ‐ اولترا مافیک می باشد. همزمان با فعالیتهای ولکانیکی سنوزوئیک در امتداد شکستگی ها و گسل های اصلی منطقه با روند شمالی _ جنوبی، کانی زایینسبتا وسیعی صورت گرفته است که با تشکیل کانه های اصلی کالکوپیریت، پیریت، گالن، اسفالریت و کانی های فرعی هماتیت، مگنتیت, گوتیت و کوپریت همراه می باشد. بررسی ژئوشیمیایی غلظت عناصر Zn, Pb, Cu نشانگر بالا بودن غلظت این عناصر در سن گ مادر و نهشته شدن این عناصرازسنگ مادر و تجمع آن در رگه های کوارتز فلدسپاری می باشد که در مرز بین امفیبولیت و مرمر قراردارند. در آمفیبولیت ها مقادیر ppm ۱۴۶۰-۹۲ CU، ۹۳-۱۹ Pb و ppm ۲۱۸-۷۵ Zn و در رگه های کوارتز فلدسپاری مقادیر ppm ۸۴۹۰۰-۴۷۰۰ Cu و ۱۲۹۰۰۰-۱۰۰ و ppm ۱۱۴۰۰-۴۰۰ zn می باشد. آنالیزهای شیمیایی نشانگر افزایش Zn , Pb از آمفیبولیت ها به سمت مرمر و کاهش مقدار Cu در این جهت می باشد.