فاطمه سادات ارغوان - کارشناسی ارشد، کمیته تحقیقات دانشجویی، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران.
بهنام باریک بین - مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران. مرکز
نگین ناصح - ۱. مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران ۲. گروه آموزش بهداشت و ارتقاء سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران
حسین علیدادی - دانشگاه علوم پزشکی مشهد - دانشکده بهداشت - گروه مهندسی بهداشت محیط و حرفه ای

زمینه و هدف: حذف مواد دارویی از فاضلاب به دلیل پایداری بالا و اثرات سمی آن­ها بر انسان و دیگر موجودات زنده قبل از ورود به محیط زیست ضروری است. نانوکامپوزیت­های سنتز شده به روش سنتز سبز علاوه بر قابلیت تجزیه بالای ترکیبات دارویی، دارای اثرات ضد باکتریایی نیز می­باشند، لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات فتوکاتالیستی و ضد باکتریایی نانوکامپوزیت مغناطیسی سنتز شده به روش سبز انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی به منظور بررسی فعالیت فتوکاتالیستی نانوکامپوزیت سنتز شده، فرآیند فتوکاتالیستی بر روی محلول حاوی تتراسایکلین انجام شد. اثر ضد باکتریایی نانوکامپوزیت نیز بر روی باکتری­های گرم منفی و مثبت به روش رقت سازی در محیط مایع انجام گردید.یافته ها: راندمان تجزیه آنتی­بیوتیک تتراسایکلین در شرایط غلظت ۱۰ میلی گرم بر لیتر آلاینده، دوز نانوکامپوزیت ۲۶/۰ گرم بر لیتر، pH برابر ۷ در مدت زمان ۵۴ دقیقه در برابر لامپ زنون به میزان ۹۵/۸۷% حاصل شد. حداقل غلظت بازدارندگی نانوکامپوزیت سنتز شده برای باکتری گرم مثبت استافیلوکوکوس اورئوس ۲۵/۱ میلی گرم بر میلی لیتر و برای باکتری­های اشرشیاکلای و کلبسیلا ۵ میلی گرم بر میلی لیتر تعیین شد. حداقل غلظت کشندگی در برابر باکتری­های اشرشیاکلای و استافیلوکوکوس اورئوس ۵ میلی گرم بر میلی لیتر مشخص شد.نتیجه گیری: نانوکامپوزیت سنتز شده به روش سبز بر پایه فریت منگنز علاوه بر خاصیت مهارکنندگی و کشندگی باکتری­ها، توانست به عنوان کاتالیست موثری در تجزیه آنتی­بیوتیک تتراسایکلین از محلول­های آبی مورد استفاده قرار گیرد.

نانوکامپوزیت مغناطیسی, تتراسایکلین, حداقل غلظت بازدارندگی, حداقل غلظت کشندگی