منا عزیزی جلیلیان - کارشناسی ارشد محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران
افشین دانه کار - دانشیار دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران

افزایش استفاده از پارک های شهری به دلیل افزایش جمعیت شهرنشینی، مدیران پارک ها را با این سوال اساسی مواجه کرد که چه سطح استفاده بازدیدکننده از پارک می تواند مورد موافقت قرار گیرد به طوری که منابع طبیعی و کیفیت تجربه بازدیدکننده به سطح غیرقابل قبولی کاهش پیدا نکند. هدف این مطالعه تعیین شاخص های کلیدی موثر بر رضایت بازدیدکنندگان مهم ترین پارک های شهری کرج و میزان استاندارد آنها با استفاده از دیدگاه بازدیدکنندگان بود. به این منظور از مدل حدود قابل قبول تغییر و روش پرسشنامه ای در چهار مرحله استفاده شد. نتایج نشان داد در ۵ پارک مهم شهری، شاخص های؛ آلاچیق، بوفه، آبخوری، سرویس بهداشتی در زمینه مدیریتی، جمعیت پارک در زمینه اجتماعی به عنوان شاخص های کلیدی، به ترتیب دارای حداقل و حداکثر میزان استاندارد، ۱۰ و ۲۰ دستگاه آلاچیق، ۲ و ۴ بوفه، ۱۰ و ۲۰ متر فاصله تا آبخوری، ۲۰ و ۳۰ متر فاصله تا سرویس بهداشتی و ۶۰۳ و ۱۱۲۰ نفر در هکتار تراکم قابل قبول از دیدگاه بازدیدکنندگان بود. با استفاده از این داده ها مدیران پارک ها می توانند شرایط مطلوب و قابل قبول پارک را برای استفاده کنندگان به منظور استفاده بهینه و مستمر از آن حفظ نمایند.

استاندارد و رضایت بازدیدکنندگان, پارک شهری, حدود قابل قبول تغییر, شاخص کلیدی