Mohammad Hajheidari - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی معدن، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
Sayyed Mohammad Abtahi Forooshani - استادیار، دانشکده مهندسی معدن، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
Hooshang Asadi Haroni - استادیار، دانشکده مهندسی معدن، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
Keytash Moshtaghian - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی معدن، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
Ghazal Janghorban - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی معدن، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران

با توجه به نیاز اکتشاف منابع کم عیار نظیر پورفیری‎ها به دلیل کاهش ذخایر کانه‎های معدنی پرعیار سطحی، امروزه پی‎جویی‎های ژئوفیزیکی مورد توجه بیشتری قرار گرفته‎اند. وجودکانی‎هایی با خودپذیری مغناطیسی و رسانایی الکتریکی بالا در محدوده زون پتاسیک کانسارهای مزبور، استفاده از روش‎های مغناطیس سنجی، مقاومت ویژه و پلاریزاسیون القایی را به منظور تخمین عمق و شکل کانسارهای مزبور امکان پذیر می‎سازد. در تحقیق حاضر داده‎های یادشده در محدوده کانسار پورفیری مس و طلای دالی جنوبی مورد مطالعه مجدد قرار گرفته‎اند تا با انجام پردازش‎ها و مدل‎سازی‎های جدید، نتایج مطالعات قبلی را بهبود بخشیده و ارتباط کانی‎زایی با مدل‎های ژئوفیزیکی جدید مشخص شود. در این بررسی برای اولین بار با انجام مدل­سازی وارون سه بعدی داده­های پردازش‎شده مغناطیس­سنجی در این منطقه و تحلیل خطای آن، مقاطعی از خودپذیری مغناطیسی در جهت آزیموت گمانه­های موجود در منطقه به همراه نتایج عیار طلا و مس به دست آمده از آنالیز ژئوشیمیایی گمانه‎ها ارائه شد. همچنین نتایج مدل­سازی وارون دو بعدی داده­های مقاومت ویژه و پلاریزاسیون القایی در راستای سه پروفیل با خطای مناسب نیز ضمن سازگاری با نتایج مطالعات قبلی، با خودپذیری مغناطیسی تخمین زده شده در راستای یک پروفیل IP/Res مقایسه شد. مقایسه مقاطع و صحت سنجی آنها با عیار مس و طلای موجود در طول گمانه­ها نشان می‎دهد که مناطق مشکوک به کانی­سازی، در ارتباط با خودپذیری مغناطیسی و شارژ پذیری بالا و مقاومت ویژه کم بوده و با توجه به مدل­مغناطیسی، حداکثر کانی­سازی در حاشیه توده با خودپذیری مغناطیسی بالا مشاهده می­شوند.

خودپذیری مغناطیسی, مقاومت ویژه, شارژ پذیری, مدل‎سازی وارون, کانسار مس پورفیری