محمد جوان بخت - دانشجوی دکتری، گروه حقوق جزا و جرم شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان، گرگان، ایران (نویسنده مسئول)
علی نورمحمدزاده - کارشناس ارشد حقوق جزا و جرم شناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان، دامغان، ایران

همیشه این گونه نیست که در فرآیند گذار از اندیشه به عمل مجرمانه فرد دارای اختیار و اراده آزاد باشد بلکه در برخی مواقع فرهنگ جامعه و نوع برخورد و مواجهه نهادهای حاکم، فرض بر مجرمیت افراد گذاشته و با برخورد مجرم گونه و الصاق برچسب بزهکاری، به افراد دارای وضعیت جسمانی و روانی خاص تلقین می ­کند که حالات جسمی و روانی او منطبق بر بزهکاری و شایسته برخورد قانونی است. بدین ترتیب، جامعه برای او شخصیت جنایی قائل شده و ویژگی­ های ذاتی او را حمل بر صفات فطری بزهکاری تلقی می ­کند. پژوهش حاضر بر اساس روش توصیفی-تحلیلی و بر پایه­ اسناد و منابع کتابخانه ­ای نگاشته شده و در این راستا، با مطالعه اسناد بین ­المللی و قوانین خارجی، با هدف کاربردی اطلاعات جمع­آوری شده به صورت کیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نگارندگان در این پژوهش در صدد آن هستند که جرم ­انگاری پدیده تراجنسیتی و حالات مشابه را با گردآوری اطلاعاتی از افرادی که به عنوان جامعه هدف انتخاب شده ­اند تبیین نموده و در پایان بدین نتیجه برسند که فرهنگ حاکم بر سیستم عدالت کیفری، زمینه ­ساز جرم­ انگاری این پدیده می ­باشد. بر این اساس، استدلال ما این است که جرم ­شناسان و متخصصان حقوق کیفری می ­بایست به بازخوانی و اصلاح سیستم عدالت کیفری در برخورد با تنوع جنسیتی اقدام نمایند.

جرم شناسی, عدالت کیفری, جرم