مرضیه زمانیان - Diabetes Research Center, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran and Associate Professor, Infertility Center, Department of Obstetrics and Gynecology, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
کوثر رضیان - Medical Student, Faculty of Medicine, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
سپیده پیوندی - Accociate Professor, Department of Obstetrics and Gynecology, Faculty of Medicine, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
محمود موسی زاده - Associate Professor, Gastrointestinal Cancer Research Center, Non-communicable Disease Institute, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
معصومه حامدی - Department of Obstetrics and Gynecology, Faculty of Medicine, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
محمد زاهدی - Student Research Committee, School of Allied Medicine, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
انسیه فولادی - Monash Nursing and Midwifery, Monash University, Clayton Campus, Clayton Victoria, Australia

سابقه و هدف: شایع ترین علت شناخته شده ناباروری در زنان، اختلال در تخمک گذاری است. مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر رژیم ترکیبی لتروزول و کلومیفن با لتروزول به تنهایی بر میزان بارداری و تخمک گذاری در بیماران نابارور مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک تحت القای تخمک گذاری انجام گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی بر روی ۱۰۲ بیمار نابارور مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک که به درمانگاه نازایی بیمارستان امام خمینی ساری مراجعه کردند در بازه زمانی سال ۹۷ تا ۹۸ انجام شد. شرکت کنندگان به صورت تصادفی که با استفاده از جدول اعداد تصادفی صورت می گرفت، در دو گروه (هر گروه ۵۱ نفر) قرار گرفتند که گروه اول، ۵ میلی گرم لتروزول را روزانه (۲ قرص) در روزهای ۷-۳ قاعدگی و گروه دوم نیز ۱۰۰ میلی گرم کلومیفن را به همراه ۵ میلی گرم لتروزول به همان صورت دریافت کردند. در صورت وجود حداقل یک فولیکول با سایز ۱۹-۲۰ میلی متر آمپول HCG با دوز ۵۰۰۰ واحد تزریق شد. توصیه های لازم درباره اینترکورس منظم به صورت یک روز در میان به بیماران داده شد. یافته ها: تعداد فولیکول های بالای ۱۴ میلی متر در گروه ترکیب دو دارو، در مقایسه با گروه لتروزول اختلاف معنی داری داشتند(۰/۰۵ P<). اما از لحاظ سن، شاخص توده بدنی، تعداد فولیکول های بالای ۱۸ میلی متر، ضخامت آندومتر، تعداد حاملگی بالینی، حاملگی ongoing، متولدین زنده، سقط و چندقلوزایی بین دو گروه اختلاف معنی داری مشاهده نشد. استنتاج: براساس این مطالعه، به نظر می رسد که ترکیب لتروزول و کلومیفن سیترات نسبت به لتروزول برای تحریک تخمک گذاری زنان نابارور مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک موثرتراست.

infertility, PCOS, letrozole, clomiphene citrate, combination therapy, لتروزول, کلومیفن سیترات, نازایی, درمان ترکیبی