محمد مهدی حسینی
زهرا جهان آبادی
شیما عسکری
داریوش ایرانی
رضا حق پناه
علی اصلاحی
ایمان شامحمدی

زمینه و هدف: بیماران با سنگ کلیه و کاندید عمل جراحی ممکن است باکتریوری علامت دار یا بدون علامت داشته باشند که باید قبل از هرگونه مداخله جراحی درمان شود. ما بیماران را از نظر شیوع باکتریوری قبل از مداخله جراحی ارزیابی کردیم. روش کار: از ابتدای فروردین ۱۳۹۹ تا پایان اسفند ماه ۱۴۰۰، تعداد ۸۳۲ بیمار، ۴۸۹ مرد، ۳۴۳ زن، با میانگین سنی ۳۸.۴ سال که کاندید عمل جراحی سنگ کلیه بودند تحت ارزیابی آزمایشات شامل شمارش کامل خون، آزمایش ادرار و کشت قبل از عمل قرار گرفتند. ما وجود باکتریوری (علامتدار یا بدون علامت) را ثبت کردیم. نتایج: از ۸۳۲ بیمار، ۵۹۴ برای بار اول و ۲۳۸ مبتلا به سنگهای عودکننده بودند. ۷۸۴ بیمار تحت نفرولیتوتومی از طریق پوست و ۴۸ مورد تحت عمل نفرولیتوتومی باز قرار گرفته بودند. در آزمایش ادرار قبل از عمل، ۵۶ مورد باکتریوری گزارش شده بود که ۲۲ مورد کشت ادرار مثبت هم داشتند. از موارد مثبت کشت ۱۴ مورد بیماران عودکننده بودند و ۸ مورد بیمارانی که اولین بار دچار سنگ کلیه شده بودند. شایعترین میکروارگانیسم اشرشیاکولی در ۱۵ مورد و بترتیب پس از آن کلبسیلا(۴)، پروتئوس(۲) و پسودوموناس (۱) بودند. تنها ۸ مورد از این بیماران علامت دار بودند و سایرین علامت نداشتند. تمام این بیماران یک دوره آنتی بیوتیک خوراکی قبل از عمل دریافت کردند. نتیجه گیری: باکتریوری یک یافته شایع در بیماران با سنگ کلیه است که به نظر می رسد در بیماران عودکننده با سنگ کلیه شایع تر است، بنابراین کشت ادرار و درمان مناسب قبل از هر مداخله ای برای پیشگیری از عوارض جدی مانند عفونت، سپسیس و مرگ ومیر ضروری است.

Renal stone, Bacteriuria, Surgical intervention, سنک کلیه, باکتریوری, مداخله جراحی