آرش اردستانی زاده
الهه شهاب
مجید میرمحمدخانی
علی پاسبانی
ملیحه سهرابی
داود عرب

مقدمه : درمان با سنگ شکن برون اندامی (ESWL) روشی کم هزینه و با طول مدت بستری کوتاه می باشد. با این وجود،  عوارض متعددی  برای این روش ذکر شده است. این مطالعه با هدف بررسی میزان موفقیت و عوارض ESWL طراحی شد. مواد و روش ها: در یک مطالعه مقطعی، تمامی پرونده های موجود در بخش سنگ شکن با توجه به معیار ورود و خروج مطالعه از فروردین ماه سال ۱۳۹۳ تا فروردین ماه سال ۱۳۹۶ مورد بررسی قرار گرفتند.  اطلاعات اولیه قبل از انجام سنگ­شکنی شامل خصوصیات دموگرافیک بیمار، موفقیت درمان و عوارض مورد بررسی قرار گرفت. یافته­ها: میزان موفقیت سنگ شکن ۴/۸۱% بود که با جنسیت، سن و شاخص توده بدنی رابطه­ی معناداری نداشت. میانگین اندازه سنگ ها ۴/۵ ± ۹/۱۰ میلی متر بود و موفقیت سنگ شکن با اندازه سنگ­ها رابطه داشت. بیشترین فراوانی مربوط به کالیس تحتانی  راست و سپس لگنچه چپ بود. بیشترین عارضه اکیموز (۳/۸۴%) ، هماچوری (۶/۲۰%) و درد شدید (۳/۱۵%) بود. بروز عوارض در افراد با سایز سنگ مختلف تفاوت معنی دار داشت (۰۰۱/۰>P). بروز عوارض با محل قرارگیری سنگ رابطه معنی دار داشت (۰۰۱/۰>P). سنگ هایی که در  لگنچه و کالیس تحتانی قرار داشتند بیشترین عوارض را در پی داشتند. بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد که ESWL میزان موفقیت بالایی داشته است و روش درمانی مناسبی برای سنگ ها ادراری می­باشد و اندازه سنگ در میزان موفقیت آن موثر است. اندازه­ی سنگ برای انتخاب این روش بسیار مهم می­ باشد.

Keywords: Extracorporeal Shock Wave Lithotripsy, Kidney stone, Complications, Success, سنگ شکن برون اندامی, سنگ کلیه, عوارض, موفقیت