نفیسه جیرفتی - PhD in Chemical Engineering, Orthopedic Research Center, Department of Orthopedic Surgery, Mashhad University of Medical Science, Mashhad, Iran. Biotechnology Research Center, Pharmaceutical Technology Institute, Mashhad University of Medical Sciences, Ma
آزاده شاهرودی - MSc in Microbiology, Department of Pharmaceutics, School of Pharmacy, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran
جبرائیل موفق - Professor, Department of Pharmaceutics, School of Pharmacy, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran . Professor, Department of Pharmaceutical Control, School of Pharmacy, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran
بی بی صدیقه فضلی بزاز - Biotechnology Research Center, Pharmaceutical Technology Institute, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran.Professor, Department of Pharmaceutical Control, School of Pharmacy, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran
رضوان یزدیان رباطی - Assistant Professor, Pharmaceutical Sciences Research Center, Hemoglobinopathy Institute, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
مریم هاشمی - Assistant Professor, Department of Pharmaceutical Biotechnology, School of Pharmacy, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran . Nanotechnology Research Center, Pharmaceutical Technology Institute Mashhad University of Medical Sciences, Mashha

سابقه و هدف: دارورسانی موضعی آنتی بیوتیک ها روش جایگزین در درمان عفونت های استخوانی مطرح شده است. در حال حاضر زیست مواد متعددی برای دارورسانی موضعی مورد استفاده قرار گرفته است. هدف از مطالعه حاضر، تهیه و بررسی خصوصیات گویچه های کیتوزان(CS) و کیتوزان-هیدروکسی آپاتیت- ژلاتین حاوی وانکومایسین ((CS/G/HA/VCM در درمان استئومیلیت بود. مواد و روش ها: گویچه ها با روش ایجاد اتصال متقاطع به واسطه ژل شدن یونوتروپیک تهیه شدند. خواص ساختاری و مکانیکی آن ها مورد بررسی قرار گرفت. میزان بارگیری وانکومایسین، پروفایل آزادسازی وانکومایسین از گویچه های حاوی دارو و فعالیت آنتی باکتریال و میزان سمیت در ساختارهای تولیدی ارزیابی شد. یافته ها: لیوفیلیزه کردن گویچه ها در بیش تر موارد سبب کاهش در مساحت، محیط گویچه ها شده است و گویچه CS/G/HA/VCM مساحت (mm۲۴/۵) و کرویت (µm۱۸۰) کم تری نسبت به بقیه گویچه ها داشت. تصاویر SEM تاییدکننده مورفولوژی مناسب و تخلخل قابل قبول در گویچه های CS/G/HA و CS/G بود. افزودن وانکومایسین به گویچه ها، باعث ایجاد حالت شکننده در آن ها شد که این تغییرات در گویچه CS/G/HA/VCM کم تر بود. همچنین در روز ۱۴مطالعه، میزان رهش دارو در گویچه CS/G/HA/VCM ۵۸ درصد بود. نتایج تست مکانیکی نشان داد که افزودن وانکومایسین به گویچه CS/VCM (MPa۵۵/۱) و CS/G/VCM (MPa۴۶/۱۰) سبب کاهش استحکام مکانیکی آن ها و افزودن این دارو به گویچه CS/G/HA/VCM سبب افزایش استحکام مکانیکی (MPa۸۳/۲۱) شد. عدم سمیت تست سمیت گویچه ها پس از لیوفیلیزه شدن در برابر سلول های NIH ۳T۳ تایید شد. نتایج تست میکروبی در برابر باکتری گرم مثبت استافیلوکوکوس اورئوس نشان داد که گویچه های کیتوزان حاوی دارو (CS/VCM، CS/G/VCM، CS/G/HA/VCM) به شکل معناداری نسبت به کنترل مثبت(وانکومایسین ۵ درصد) افزایش در مساحت هاله عدم رشد داشتند(۰/۰۰۱P<). استنتاج: بر اساس نتایج به دست آمده ساختار CS/G/HA/VCM احتمالا بتواند به عنوان کاندیدای مناسبی برای کاهش و درمان عفونت های استئومیلیت معرفی شود.

bead, osteomyelitis, vancomycin, hydroxyapatite, گویچه, استئومیلیت, وانکومایسین, هیدروکسی آپاتیت