رضا محسنی بندپی - Psychiatry Resident, Mental Health Research Center, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
فائزه مرادی چمه - PhD Candidate in Cognitive Neuroscience, Department of Cognitive Neuroscience, Institute for Cognitive Science Studies, Tehran, Iran
محمدرضا شالبافان - Assistant Professor, Mental Health Research Center, Iran University of Medical Sciences, Tehran, Iran

داروهای مهارکننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)از رایج ترین دسته داروهای روانپزشکی به شمار می روند که برای درمان اختلالات مختلف عصبی- روانی از جمله افسردگی و اختلال وسواسی جبری (OCD) مورد تایید قرار گرفته اند. همچنین از گروه داروی ضد افسردگی سه حلقه ای، کلومیپرامین به علت تاثیر قابل توجه بر سیستم سروتونرژیک، تنها داروی تایید شده از این دسته دارویی در درمان اختلال وسواسی جبری است. ترکیب یک SSRI و کلومیپرامین در درمان های روانپزشکی معمول نیست زیرا ریسک سندروم سروتونین را افزایش می دهد و نشانه های آن شامل حرکات میوکلونیک، سردرد، تهوع، گیجی، اسهال، رعشه و بی قراری است. با این وجود، این استراتژی می تواند برای درمان بیمارانی که از OCD مقاوم به درمان رنج می برند، مفید باشد. در این مطالعه سه مورد از بیماران مبتلا به OCD که با ترکیب SSRI و کلومیپرامین درمان شده بودند را توصیف می کنیم. در موارد گزارش شده این مطالعه، هیچ یک از نشانه های سندروم سروتونین به جز اختلال حرکتی کوتاه مدت مشابه حرکات میوکلونیک مشاهده نشد. علاوه بر این با این ترکیب، بیماران ما بهبودی مناسبی یافتند که تا حداقل دوره ۶ ماهه پیگیری بیماران ادامه یافت و حرکات غیرعادی ذکر شده در مدت کم تر از یک هفته پس از شروع ترکیب از میان رفتند. بنابراین می توان نتیجه گرفت که حرکات میوکلونیک پیش بینی کننده قطعی سندروم سروتونین نیستند. همچنین این ترکیب می تواند رویکرد قابل توجهی برای درمان OCD مقاوم باشد.

Serotonergic Agents, clomipramine, Myoclonic Jerk, Obsessive-Compulsive Disorder, داروی سروتونرژیک, کلومیپرامین, میوکلونیک, اختلال وسواس فکری- عملی