CIVILICA We Respect the Science
(ناشر تخصصی کنفرانسهای کشور / شماره مجوز انتشارات از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: ۸۹۷۱)

اثر بربرین بر بیان ژن Bcl-۲ در بیماران لوسمی لنفوسیتی مزمن در مقایسه با گروه کنترل

عنوان مقاله: اثر بربرین بر بیان ژن Bcl-۲ در بیماران لوسمی لنفوسیتی مزمن در مقایسه با گروه کنترل
شناسه ملی مقاله: JR_JMUMS-28-170_006
منتشر شده در در سال 1397
مشخصات نویسندگان مقاله:

مهرنوش پاشایی - ۱ Cancer Research Center, Semnan University of Medical Sciences, Semnan, Iran ۲ PhD Student in Immunology, Department of Immunology, School of Medicine, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
مهدی براتی - PhD Student in Immunology, Department of Immunology, Faculty of Medicine, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran ۴ Student Research Committee, Mashhad University of Medical Sciences, Mashhad, Iran
فرحناز قهرمانفرد - Cancer Research Center, Semnan University of Medical Sciences, Semnan, Iran
فاطمه پاک - Cancer Research Center, Semnan University of Medical Sciences, Semnan, Iran
ابوالقاسم عجمی - Professor, Department of Immunology, Faculty of Medicine, Mazandaran University of Medical Sciences, Sari, Iran
پرویز کوخایی - Immune and Gene Therapy Lab, Cancer Centre Karolinska, Karolinska University Hospital, Stockholm, Sweden

خلاصه مقاله:
سابقه و هدف: پروتئین ضد آپوپتوزی Bcl-۲ از وقوع آپوپتوز از طریق مسیر میتوکندریایی جلوگیری کرده و بیان بالای این پروتئین، برای بقای سلول های توموری بیماران مبتلا به لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) ضروری است. بربرین یک آلکالوئید است که منجر به القای آپوپتوز سلول های سرطانی از طریق مسیر میتوکندریایی می گردد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی اثر بربرین بر میزان بیان ژن Bcl-۲ در سلول های تک هسته ای خون محیطی (PBMCs) افراد مبتلا به CLL در مقایسه با افراد سالم در محیط In vitro انجام پذیرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، خون محیطی از ۱۲ فرد مبتلا به CLL و ۶ فرد سالم گرفته شد. PBMCs با استفاده از فایکول جداسازی، و در دو گروه تیمار شده با بربرین (μM ۲۵) و تیمار نشده برای ۴۸ ساعت کشت داده شد. بیان ژن Bcl-۲ به دنبال استخراج RNA و سنتز cDNA با استفاده از Real-time PCR و روش سایبرگرین در هر دو گروه مورد سنجش قرار گرفت. یافته ها: سطح بیان ژن Bcl-۲ در افراد مبتلا به لوسمی لنفوسیتی مزمن تحت تاثیر بربرین نسبت به گروه تیمار نشده، به طور قابل توجهی پایین تر بود (۰۵/۰ p<)، در حالی که تفاوت معنی داری در افراد سالم تحت تاثیر بربرین و گروه کنترل (بدون دارو) مشاهده نشد. استنتاج: فعالیت آپوپتوزی بربرین ممکن است از طریق کاهش بیان ژن Bcl-۲ در سلول های توموری CLL میانجی گری شود. با توجه به نقش اساسی پروتئین Bcl-۲ در بقای سلول های توموری، این محتمل است که بربرین به عنوان یک ترکیب بالقوه طبیعی باز دارنده فعالیت ژن Bcl-۲، می تواند یک گزینه درمانی برای CLL مطرح باشد.

کلمات کلیدی:
chronic lymphocytic leukemia, Bcl-۲, Berberine, Real-time PCR, لوسمی لنفوسیتی مزمن, Bcl-۲, بربرین, Real-time PCR

صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1785966/