مریم طاهری - کارشناسی ارشد بیوشیمی، گروه بیوشمی، دانشکده علوم، پیام نور مشهد، مشهد، ایران
خدیجه جامی الاحمدی - . استادیار، گروه بیوتکنولوژی پزشکی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران ۳. مرکز تحقیقات بیوتکنولوژی، پژوهشکده فناوریهای نوین دارویی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
فاطمه کلالی نیا - دانشیار، مرکز تحقیقات بیوتکنولوژی، پژوهشکده فناوریهای نوین دارویی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

سابقه و هدف: بروز فنوتیپ مقاومت چند دارویی از مهم ترین دلایل ناکارآمد بودن رژیم های شیمی درمانی است. گانکیرین از معدود پروتئین های انکوژنی است که به عنوان تنظیم کننده منفی مسیرهای مهم سرکوبگر تومور نقش مهمی را در پیشبرد روند سرطانی شدن سلول ها ایفا می نماید. در این مطالعه، در یک غربالگری اولیه به مقایسه میزان بیان پایه گانکیرین در سلول های مقاوم به داروی سرطان تخمدان و معده انسانی با سلول های والد حساس به دارو، پرداخته شد. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، میزان بیان انکوپروتئین گانکیرین در سطح mRNA و پروتئین در رده های سلولی مقاوم به دارو با بیان آن در رده های سلولی والد حساس به دارو به ترتیب با استفاده از تکنیک های Real Time RT-PCR و Western Blotting مقایسه شد. یافته ها: نتایج به دست آمده نشان دهنده کاهش معنی دار بیان گانکیرین در سلول های سرطان تخمدان مقاوم به دارو (A۲۷۸۰/RCIS بیان کننده ترانسپورترهای مقاومت داروییMRP۲ ) (۰۰/۰p=) در مقابل رده سلولی والد حساس به دارو در سطح mRNA بود (۲۴۰/۰p=). هم چنین بیان گانکیرین در رده های سلول سرطان معده مقاوم (EPG۸۵-۲۵۷/RDB بیان کننده ترانسپورترهای مقاومت دارویی MDR ۱) در سطح mRNA و پروتئین کم تر از سلول والد حساس به داروی آن بود. استنتاج: در مجموع نتایج این تحقیق نشان دهنده ارتباط معکوس بین میزان بیان گانکیرین با بروز فنوتیپ مقاومت دارویی از طریق افزایش بیان پمپ های ترانسپورتر دارویی بود. لذا، این فرضیه پیشنهاد می شود که افزیش بیان ترانسپورترهای دارویی می تواند مهارکننده خواص مهاجم تومورزا در سلول های سرطانی باشد.

gankyrin, multidrug resistance, ovarian cancer, gastric cancer, گانکیرین, مقاومت چند دارویی, سرطان تخمدان, سرطان معده