حسین خنیفر

حوزه علوم دین یک نهاد فراملی است که از یک طرف از دیرینگی برخوردار است و از طرفی نیز در ابعاد جهانی مورد التفات، احترام، انتقاد و عنایت و دشمنی است که در آن، آموزش و مقوله پژوهش نیز پا به پای مقارنت و معاضدت تحولات آن مورد عنایت بوده است. در حال حاضر توجه به امر پژوهش در حوزه علوم دین عمیقتر و دغدغه اصلی فرهیختگان این دانشگاه عظیم ملی و بینالمللی است که خود نقطه عطفی در فرایند تکاملی و تحولی این نهاد مقدس و تاثیر گذار دانشگاهی و حوزوی است. نگارنده ضمن مفهوم شناسی و پیشینه کاوی واژه حوزه دین در آغاز مقاله، عمده بحث را به سمت و سوی مقوله پژوهش جهت داده و با بیان مساله و اهداف و اهمیت و محوریت موضوع و سپس واژهشناسی در صدد تبیین نظام علمی روش تحقیق در حوزه علوم دین و ارائه ساختارهای مناسب «نظام پژوهشی» در این عرصه است که این مهم با تبیین ماموریت نظام پژوهشی و اهداف آن و وظایف مدیریت دانایی محور و پژوهش مدار صورت گرفته و سپس مدلهای خط مشی گذاری نظام پژوهش و مولفههای جامع را در چهارده محور مورد بررسی قرار داده و به مقوله آموزش و تاثیر آن در پژوهش حوزه اشاراتی نموده است.

حوزه دین, راهبردهای مدیریتی پژوهشی, ساختار پژوهش, مدل های پژوهش, مراکزپژوهشی, نظام, نظام پژوهشی