محمد صفری - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته مشاوره گرایش خانواده، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
احمدرضا کیانی - دانشیار گروه مشاوره، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران
اسماعیل صدری - دانشیار گروه مشاوره، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

هدف: هدف تحقیق حاضر بررسی رابطه بین کیفیت ارتباط زوجین با خودشیفتگی بود. با توجه به اینکه این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین کیفیت ارتباط زوجین با خودشیفتگی انجام شد، بنابراین این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی زوجین ساکن شهر تهران در بازه زمانی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ است. با توجه به اینکه جامعه موردمطالعه به دلیل در دسترس نبودن آمار زوجین ساکن شهر تهران نامحدود در نظر گرفته شد و از فرمول کوکران جهت تعیین حجم نمونه استفاده شد. براساس فرمول کوکران تعداد ۳۸۴ نفر زوجین ساکن شهر تهران به روش نمونه گیری غیرتصادفی در دسترس انتخاب شد. جهت گردآوری اطلاعات از پرسشنامه کیفیت ارتباط زوجین خوشکام (۲۰۰۶) و پرسشنامه شخصیت خودشیفته (NPI) ایمز و همکاران (۲۰۰۶) استفاده شد. یافته های تحقیق حاکی از آن بودند که میزان ضریب همبستگی بین خودشیفتگی و کیفیت ارتباط زوجین برابر ۴۶۵/۰- محاسبه شده است. پس بین خودشیفتگی و کیفیت ارتباط زوجین رابطه منفی و معنی داری وجود دارد (p<۰/۰۵).

کیفیت ارتباط زوجین، خودشیفتگی، توصیفی، همبستگی