ویدا سیدصدری - طلبه سطح دو

شهروندان در هر نظام سیاسی نوعا مرکب از پیروان مکاتب و عقاید مختلفی هستند که به لحاظ کمیت از دو صورت خارج نیستند ؛ یا این که پیروان یک آیین اکثریت جامعه (۱+۵۰) را تشکیل دهند یا این که هیچ کدام از پیروان مکاتب مختلف از اکثریت برخوردار نیستند . بحث آزادی اقلیت ها در فرض اول مطرح می شود . براساس مبانی پیشین در این که اصل حاکمیت و مشارکت در دولت از آن اکثریت است تردیدی نیست ، اما این سوال مطرح می شود که حقوق و آزادی های اقلیت ها در جامعه چگونه خواهد بود؟ آیا صرف داشتن اکثریت می تواند دلیل بر نادیده انگاشتن حقوق اقلیت باشد یا این که آزادی ها و حقوق اقلیت ها نیز بر اساس حقوق اساسی و آزادی های طبیعی خودشان ، به عنوان یک شهروند و انسان ، باید تامین گردد ؟ لذا پژوهشگر با استفاده از منابع کتابخانه ای و با روش توصیفی به بیان این موضوع می پردازد.

اقلیت ، ادیان ، فقه ، آزادی