مینا امیریان - فارغ التحصل کارشناسی ارشد، روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد یزد

پژوهش حاضر با هدف بررسی و تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر اختلالات رفتاری و کیفیت زندگی در دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر تهران منطقه ۱۱ انجام شده است. در این پژوهش از روش پژوهش نیمه آزمایشی و از نوع طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه آزمایش و کنترل استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر تهران منطقه ۱۱می باشند که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۸۰ نفر انتخاب شدند که در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار SPSS و برای آزمون فرضیه ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته های این پژوهش نشان داد آموزش مهارت های زندگی باعث افزایش کیفیت زندگی دانش آموزان در مقایسه با گروه کنترل می شود. در تبیین این نتیجه میتوان گفت مهارت های زندگی یک رویکرد مبتنی بر تغییر رفتار است که با توازن میان حوزه ،دانش نگرش و مهارت می تواند به افزایش مهارت های مقابله با فشار روانی و افزایش سطح اعتماد به نفس شده کنترل فرد را در موقعیت های مختلف بالا ببرد؛ بر اساس میانگین نمره کل پرسشنامه بعد از مداخله وضعیت اختلالات رفتاری این دانش آموزان هنوز به دامنه طبیعی نرسیده است که شاید این موضوع ناشی از کوتاه بودن دوره مداخله و از طرفی عمیق و ریشه دار بودن مشکلات روان این دانش آموزان، همسان نبودن افراد از نظر اقتصادی فرهنگی و نوع مشکلات زندگی برای حضور در جلسات جهت یادگیری مطالب و تاثیر آن بر دانش آموزان اشاره کرد مطابق نتایج پژوهش حاضر، آموزش مهارت های زندگی در گروه مداخله منجر به کاهش معنی داری در اختلال رفتاری و مشکلات با همسالان دانش آموزان در مقایسه با گروه کنترل گردید که با مطالعات استیگر و همکاران و فورنریس همخوانی دارد.

مهارت های زندگی، اختلالات رفتاری، کیفیت زندگی، دانش آموزان