هادی شیرنسب - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری
صفر قائدرحمتی - استادیار گروه جغرافیا، دانشگاه یزد

برنامه ریزی منطقه ای در حقیقت چهارچوبی است که در آن خصوصیات فضایی سیستم های اقتصادی – اجتماعی را می توان درک کرد و در جهت رشد و توسعه منطقه اقدام کرد به این معنی که در بعد فضایی چه عوامل و ویژگی هایی می تواند در توزیع جمعیت و فعالیت های مختلف اقتصادی در سطح یک منطقه موثر باشد. بررسی رشد و توسعه یک منطقه عمدتاً حول محور متغیرهایی نظیر اشتغال، جمعیت، درآمد، حمل و نقل بین شهری، مهاجرت و مکان یابی فعالیت های اقتصادی و در نهایت تصمیمات سیاسی دولت قرار می گیرد. سومار که در طول چند دهه گذشته عنوان شهر را به یدک کشیده در واقع هیچیک از معیارهای شهری را نداشته است علیرغم ظرفیت های مختلف طبیعی تنها به لحاظ شرایط سیاسی و وجود ذخایر نفتی در این بخش از استان کرمانشاه بوده است که همواره به عنوان شهر مطرح بوده است شهری که در آخرین سرشماری 1385تنها 78 نفر جمعیت داشته است. در این پژوهش با بررسی عوامل مختلف در قالب مدلswotبه بررسی جنبه های مختلف عدم رشد و توسعه شهر سومار پرداخته شد و در نهایت سیاست ها و راهبردهایی همچون سرمایه گذاری های زیربنایی در حوزه حمل و نقل، ایجاد بازارچه مرزی و استقرار صنایع در جهت تقویت شهرنشینی و توسعه منطقه پیشنهاد گردید.

برنامه ریزی منطقه ای، سومار، توسعه، شهرنشینی