بهناز قره گزلو - مربی گروه علوم آزمایشگاهی، دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
مژگان عشاقی - استادیار گروه علوم آزمایشگاهی، دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
محمدجواد غروی - استاد گروه علوم آزمایشگاهی، دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
عبدالحسین ناصری - مربی گروه علوم آزمایشگاهی، دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران

مقدمه و هدف: یکی از عفونت های شایع و مهم در جهان، آلودگی با ویروس هپاتیت  Bمی باشد. بهترین روش پیشگیری از این عفونت تجویز واکسن است. هدف از این پژوهش تعیین سطحAnti-HBs  در دانش آموزان ۱۰ تا ۱۸ ساله سالم در استان های خراسان رضوی و خراسان شمالی و خراسان جنوبی جهت تعیین نیاز به دوز یادآور در این افراد است.   مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی و تحلیلی ۵۶۵ نمونه سرم جمع آوری شده به روش تصادفی خوشه ای، از استان خراسان رضوی و خراسان شمالی و خراسان جنوبی همراه با اطلاعات دموگرافیک جهت بررسی تیتر anti –HBs با روش کمیلومینسانس موردبررسی قرار گرفت. در انتها، یافته ها با استفاده از آزمون های آماریχ ۲  و T testتجزیه وتحلیل شد.   نتایج: یافته ها نشان داد که در استان خراسان رضوی ۶/۲۰درصد، در استان خراسان شمالی ۱/۲۰درصد و در استان خراسان جنوبی۴/۲۲درصد افراد موردمطالعه دارای تیتر مصونیت بخش آنتی بادی (IU/L۱۰ <) بودند و تفاوت در سه استان معنی دار نبود. به طور میانگین ۸۵/۷۹درصد افراد، فاقد تیتر آنتی بادی مصونیت بخش بودند. از لحاظ آماری ارتباط معنی دار بین جنس و تیتر آنتی بادی مشاهده نشد. درصد افراد مصون در مقاطع مختلف تحصیلی و شهری یا روستایی، تفاوت معنی داری نداشت. بیشترین درصد افراد با سطح آنتی بادی مناسب در دانش آموزان ده ساله ( ۳/۳۳ درصد) و کمترین میزان در نوجوانان هجده ساله (۴/۱۵درصد) مشاهده شد.   نتیجه گیری: با توجه به کاهش درصد تیتر anti HBs، با گذشت زمان پس از واکسیناسیون، تیتر آنتی بادی باید در این گروه سنی به طور منظم ارزیابی شود. همچنین، آگاهی دانش آموزان و والدین درخصوص تزریق دوز یادآور، ضروری به نظر می رسد.

هپاتیت B, تیترAnti-HBs, واکسیناسیون