سمیه منتشلو - کارشناس ارشد، روان شناسی بالینی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران
محمدرضا شعیری - دانشیار، روان شناسی بالینی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران
لیلا حیدری نسب - استادیار، روان شناسی بالینی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران

مقدمه و هدف: هدف از پژوهش حاضر، مقایسه ویژگی های شخصیتی افراد مبتلا به اختلال ملال جنسیتی که اقدام به عمل جراحی در جهت تطبیق جنسیت کرده اند و افراد مبتلایی که تحت درمان قرار نگرفته اند با استفاده از آزمون رورشاخ بوده است.   مواد و روش ها: به این منظور، سی نفر از هر دو گروه به روش نمونه گیری در دسترس و تا حد ممکن با توجه به همتاسازی ویژگی های جمعیت شناختی انتخاب شدند. آزمودنی ها با استفاده از آزمون رورشاخ، منطبق با نظام جامع اکسنر، به شکل انفرادی موردارزیابی قرار گرفتند.   نتایج: نتایج نشان داد در مقیاس های مختلف بین دو گروه تفاوت های معناداری وجود دارد از جمله گستره (کل تصویر، جزئیات غیرمعمول) [W, Dd, ] محتوا (خون، آناتومی، چشم انداز، طبیعت) [Bl, An, Ls, Na ] تعیین کننده های (پاسخ های حرکتی فعال، پاسخ های حرکتی منفعل، رنگ بی فام، سایه روشن شکل) [ active, passive, C`, YF].   نتیجه گیری: می توان گفت آن دسته از افراد مبتلایی که تحت عمل جراحی تطبیق جنسیت قرار گرفته اند، نسبت به گروهی که تطبیق جنسیت نداده اند، در برخورد با شرایط محیطی به صورت فعال تر و کارآمدتر عمل می نمایند و توانایی بیشتری در مدیریت هیجانات خود دارند و از میزان دغدغه هایشان نسبت به جسم و جنس خود کاسته می شود. از سویی، افرادی که هنوز تطبیق جنسیت نداده اند از هیجانات و عواطف دردناکی رنج می برند و نشانه های اضطراب و افسردگی شان بیشتر است و در برخورد با شرایط محیطی نسبت به افرادی که تحت درمان قرار گرفته اند، بیشتر حالت دفاعی و عقب نشینی دارند.

اختلال ملال جنسیتی, عمل جراحی, رورشاخ, نظام جامع اکسنر