یاسر حسینی - دانشیار دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی مغان- دانشگاه محقق اردبیلی
پیمان باقری - دانشجوی کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه محقق اردبیلی
جواد رمضانی مقدم - عضو هیات علمی دانشگاه اردبیل
علی رسول زاده - گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه محقق اردبیلی

طول درشت مویینگی، پارامتری کلیدی به هنگام کاربرد روش هایی چون روش نفوذسنج گلف، استوانه های مجاور و نفوذسنج مکشی است و مقدار این پارامتر نشان دهنده چیرگی پتانسیل ثقلی بر پتانسیل مویینگی است. در این پژوهش از روش صحرایی اندازه گیری نفوذسنج مکشی در دو کاربری جنگل و کشاورزی با بافت لوم- شنی در دانشکده کشاورزی مغان استفاده شد. برای انجام آزمایش ها در روش نفوذسنج مکشی آزمایش ها در مکش های ۵ ، ۱۰ و ۱۵ (سانتی متر) به تعداد ۲۰ نقطه برای هر کاربری، به صورت شبکه منظم مربعی شکل با فواصل ۳*۳ متر در کاربری جنگل و مزرعه صورت گرفت و طول درشت مویینگی با استفاده از روش وودینگ (بهترین خط برازشی) برای هر کاربری به دست آمد. میانگین طول درشت مویینگی و هدایت هیدرولیکی اشباع به دست آمده برای کاربری جنگل و مزرعه به ترتیب برابر ۴/۹، ۵/۹ (سانتی متر) و ۷/۱، ۷/۶ (سانتی متر بر ساعت) به دست آمد. همچنین از نظر ضریب جذب و شدت نفوذ شبه پایدار در مکش های اعمالی مقادیر به دست آمده برای کاربری مزرعه از مقادیر کاربری جنگل به صورت معنی داری بیش تر بود و روند کاهشی آن از مکش ۵ به ۱۵ بخصوص در کاربری مزرعه دیده شد. میانگین مقادیر ضریب جذب و شدت نفوذ شبه پایدار در مکش های اعمالی در کاربری مزرعه به ترتیب برابر ۱/۲ و ۶/۱ برابر کاربری جنگل محاسبه گردید. انجام آزمون مقایسه میانگین ها در سطح یک درصد وجود اختلاف معنی دار بین دو کاربری را در همه شاخص ها به غیراز طول درشت مویینگی نشان داد.

طول درشت مویینگی, نفوذ آب, تخمین, کاربری اراضی, نفوذ سنج دیسک مکشی