سیدموسی پورموسوی - استادیار دانشگاه امام حسین (ع)
فاطمه پورکریمی - کارشناس ارشد علوم اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات
سمیه خسروی - کارشناس ارشد ژئومورفولوژی دانشگاه خوارزمی

چکیده امروزه زنان به عنوان سرمایه اجتماعی هر کشوری نقش مهمی در پیشرفت و توسعه همه جانبه جوامع برعهده دارند. به همین دلیل شناسایی نیازها و برنامه ریزی برای تامین آن ها می تواند کشورها را در مسیر توسعه یاری دهند. هدف از انجام این پژوهش، ارزیابی میزان هماهنگی میان خدمات شهرداری تهران در حوزه اجتماعی و فرهنگی با رفع نیازهای شهروندان (هدف یا نیاز) می باشد. چارچوب نظری مورد استفاده در این تحقیق استفاده از تعریف نیاز به عنوان یک فاصله یا شکاف بین وضع موجود خدمات شهرداری و وضع مورد انتظار خدمات از منظر شهروندان می باشد. در این تحقیق از روش پیمایش توصیفی و پیمایش تحلیلی و هم از روش پیمایش مقطعی استفاده شده است. جامعه آماری این تحقیق شامل ۱۵۶۱۲۷نفر از زنان بین ۱۸ تا ۶۵ سال بر اساس برآورد جمعیت سال ۱۳۸۸ می باشد که از این تعداد، ۱۷۸ نفر به عنوان نمونه مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج تحقیق نشان داد که در میان نیازهای اجتماعی و فرهنگی نیازهای اجتماعی ۴۵ درصد و نیازهای فرهنگی ۵۵ درصد از مجموع نیازها را تشکیل می دهند و در این میان نیاز به امنیت از اهمیت بیشتری برخوردار است. به طور کلی، این نتایج علاوه بر اولویت بندی نیازهای زنان شامل بیان فاصله وضع موجود تا وضعیت مطلوب (شکاف موجود) و همچنین رتبه­بندی عوامل موثر بر تامین نیازهای زنان و همچین ارائه نتایجی قابل اجرا جهت بهبود خدمات رسانی با اثربخشی حداکثری می­باشد.

واژگان کلیدی: زنان, نیاز اجتماعی, نیاز فرهنگی, خدمات شهری, منطقه ۸ شهرداری تهران