بهاره جعفری - دانشگاه تهران
سحاب حجازی - دانشیار، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان- دانشکده مهندسی چوب و کاغذ- گروه علوم و مهندسی کاغذ
یحیی همزه - دانشگاه تهران
علی عبدالخانی - دانشیار، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران

در این تحقیق، جزءجزء شدن ساقه کلزا با گلیسرول به عنوان یک حلال سبز و همچنین کاریرد الیاف باقی مانده برای تولید خمیرکاغذ مورد بررسی قرار گرفتند. جزءجزء شدن ساقه کلزا با گلیسرول در دماها و زمانهای مختلف با افزودنی های قلیایی و یا با افزودنی های اسیدی و همچنین کاتالیزور کلرید کلسیم با در نظر گرفتن L/S به نسبت های مختلف و همچنین درصد های متفاوت گلیسرول به آب انجام شد. نتایج نشان می دهند که افزایش دما پس از ۱۷۰ درجه سانتی گراد درصد بازده بعد از غربال را ثابت نگه داشته یا کاهش می دهد. افزایش زمان جزءجزءسازی بعد از ۳ ساعت تاثیر منفی بر روی درصد بازده بعد از غربال دارد . اثر افزودنی اسیدی بر روی درصد بازده بعد از غربال به طور چشمگیری بیشتر از افزودنی قلیایی بود. . افزایش نسبت L/S تا ۱/۱۲، درصد بازده بعد از غربال را افزایش و بیشتر از آن، بازده را ثابت یا نزولی می نماید. . از الیاف باقی مانده تیمار بهینه کاغذ دست ساز ساخته شد. شاخص پارگی، شاخص کشش و مقاومت به لهیدگی درحالت حلقوی، به ترتیب mN.m۲/g ۰۷/۲ ، Nm/g ۳۸/۱۴ و N ۴/۱۳۵ اندازه گیری شدند. با توجه به نتایج، از الیاف باقی مانده می توان خمیرکاغذی با ویژگی های مقاومتی مشابه خمیرکاغذ های شیمی مکانیکی تولید کرد. نتایج نشان دادند که گلیسرول برای جزءجزءسازی ساقه کلزا مناسب بوده و ۸۸ درصد از همی سلولزها، ۴۲ درصد از سلولز و ۳۰ درصد از لیگنین در مایع پخت سیاه باقی مانده وجود دارند که می توانند به عنوان مواد شیمیایی سکویی در یک پالایشگاه زیستی استفاده شوند.

ساقه کلزا, پالایشگاه زیستی محصول کامل, گلیسرول, خمیرکاغذ, جزءجزءسازی