جنبه تعلیمی مقوله آز در شاهنامه فردوسی و بهگودگیتا
عنوان مقاله: جنبه تعلیمی مقوله آز در شاهنامه فردوسی و بهگودگیتا
شناسه ملی مقاله: JR_PLLJ-6-22_005
منتشر شده در در سال 1393
شناسه ملی مقاله: JR_PLLJ-6-22_005
منتشر شده در در سال 1393
مشخصات نویسندگان مقاله:
علی اصغر رحیمی - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه شهید بهشتی- ایران
کاظم دزفولیان - استاد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی- واحد ورامین- پیشوا- ایران
خلاصه مقاله:
علی اصغر رحیمی - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه شهید بهشتی- ایران
کاظم دزفولیان - استاد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی- واحد ورامین- پیشوا- ایران
بیگمان شاهنامه فردوسی و مهابهاراتا از بزرگترین شاهکارهای حماسی تاریخ ادب جهاناند. دفتر ششم مهابهاراتا با نام بهگودگیتا، به زعم بسیاری از منتقدان، فلسفیترین بخش مهابهاراتاست که نمودی از ژرفترین اندیشههای حکمی و عرفانی هندی را در پیش مینهد. این اثر با تزلزل حاصل از تردید ارجونا، پهلوان سپاه خیر، از گرفتار شدن در چنگال آز و کژی آغاز میشود که باعث کنارهگیری او از رزم فرجامین شده است. پس از آن گفتوگویی درازدامن میان این سلحشور و کرشنا، اوتاری در هیات حکیمی فرزانه، است که با تبیین سه راهکار، چراغهای دانستگی را روشن نموده و غبار تردید از ذهن و ضمیر ارجونا سترده راه رستگاری را بدو مینمایاند. از سویی شاهنامه بزرگترین اثر حماسی فارسی است و آز از بنمایههای تکرار شونده در سراسر این شاهکار ادبی است که البته هر کجای شاهنامه ذکری از آن رفته است ردپای خرد را نیز میتوان دید که چون سپری گران در برابر این رذیلت در پیش نهاده شده است. این مقاله تحلیلی است گذرا به این راهکارهای اسطورهها برای مقابله با آز: خرد ایرانی و دانستگی هندی.
کلمات کلیدی: مهابهاراتا, بهگودگیتا, آز, کرشنا, ارجونا
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1794992/