مهرداد مهرتاش - کارشناس ارشد مهندسی مواد، ریخته گری، دانشگاه علم و صنعت ایران
مهدی دیواندری - دانشیار دانشکده مهندسی مواد، دانشگاه علم و صنعت ایران

روش ریخته گری با فومفداشونده یکی از روشهای ریخته گری است که بهدلیل داشتن مزایای متعدد، از حدود سال 1950 تا کنون مورد توجه بسیاری از صنایع قرارگرفته و پیشرفتهای بسیاری داشتهاست. یکی از ویژگیهای این روش، امکان قراردادن الیاف یا ذره یا در واقع مغزه -20 و 25 میلی- ، گذاری و سپس انجام عملیات ریخته گریاست. در این تحقیق، سیم منیزیم به قطر 3میلیمتردر مدل پلیاستیرنی با قطرهای 15 متری قراردادهشد و ذوبریزی در دمای 1420 درجهسانتیگراد انجامشد. نتایج نشاندادکه کسرمساحتداکتیلشده با افزایش درصد ماده - کرویساز در هریک از نمونهها افزایشمییابد. همچنین با دورشدن از راهباره، درصد مساحتداکتیل شده کاهش می یابد. قراردادن مغزه منیزیمی در مدل فومی سببمیشود که نواحی داکتیلشده، به صورت جزایر نامنظم پراکنده ایجادشود و این موضوع می تواند نتیجه وجود جریانهای همرفتی در مذاب باشد

چدن نشکن، ریخته گری توپر، مغزه گذاری، سیم منیزیم